رضا گلزار رو میپرستید !

رضا گلزار رو میپرستید !
عاشق شهاب حسینی بود !
جون میداد واسه سالار عقیلی !
میگفتم : پس ما چی ؟
میگفت : حسود نباش ...
مهندس بودما ، اما به چشماش نمی اومدم !
کار و زندگی رو رها کردم ،
رفتم کلاس بازیگری ! تا بشم سوپر استار !
تا به چشماش بیام !
‌پیغوم پشت پیغوم ، که ما شما رو برای
فلان نقش میخوایم !
منم تشنه دیده شدن ، همه رو قبول میکردم !
دو سال بعد اتفاق جدید سینمای ایران بودم ،
مردم میگفتن :
وای من واسه شما میمیرم !
وای باورم نمیشه ! یه سلفی لطفا !
دیزاین اتاق من عکس های شماست !
ببخشیدا ! شما زن نمیخواید ؟!
خلاصه مردم خیلی لطف و محبت داشتن ...
یه روز بهش گفتم : نگاهم کن لعنتی !
اخم کرد و گفت : بازیگر خوبی نیستی !
گفتم :
بابا معلومه که بازیگر نیستم !
من اگر امروز معروف شدم
واسه این بود که به
چشمای تو بیام بی انصاف !
نه بعنوان عشق ،
حتی بعنوان سوپر استار جدید سینما منو نگاه نمیکنی ...
غریب پرست بود ! خیلی !
میدونی میخوام چی بگم ؟
وقتی به چشماش نمیای ،
تقدیر خودت رو عوض نکن
تا به چشماش بیای !
بی کلام فقط ول کن و برو ...
ول کردم ، رفتم ...
مدام درخشیدم توی عالم هنر ...
اما من در اصل مهندسی بودم که
اشتباهی وارد دنیای هنر شد ...
خوب دقت کن :
من از حقیقت خودم دور شدم
و از این دوری عذاب میکشیدم ...
لطفا بخاطر هیچ کس ،
از خودت دور نشو ،
وارد دنیای عذاب نشو ...
‌