🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹
🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_نوزدهم
#بخش_سوم
گونہ هایش طبق معمول سریع سرخ میشوند:خب بیچارہ ها ڪمڪ میخواستن!
شمردہ شمرہ میگویم:ڪمڪ یعنے یہ جورے نذارے اشتباہ ڪنن نہ اینڪہ شریڪشون بشے!
نفسے میڪشم:بیا بریم تو حیاط تا بهت بگم چرا نذاشتم!
دستم را میگیرد،باهم از سالن طویل میگذریم و وارد حیاط شلوغ مدرسہ میشویم.
جا براے سوزن انداختن نیست!
گوشہ هاے مانتویم را با دست میگیرم و میگویم:باید رو زمین بشینیم!
مانتویم را بالا میدهم و روے زمین مینشینم،خدا را شڪر زیاد سرد نیست!
مطهرہ هم بہ تبعیت از من مے نشیند.
آستین هایم را تا روے آرنج بالا میدهم و میگویم:یم:ببین مطهرہ! تو تازہ اومدے اینجا خب!
_خب!
_ناراحت نشو اما اینا میخوان از سادگے و مهربونیت سواستفادہ ڪنن! وقتے ڪلاسو بگردن همہ رو میگردن! فڪر ڪن اون بستہ سیگارو از تو بگیرن!
ڪمے فڪر میڪند و میگوید:خب میگم مالہ من نیس!
بے اختیار میخندم:با ڪدوم مدرڪ و شاهد؟! جز ما تو ڪلاس ڪے بود؟! همہ چے میوفتہ گردن تو،ڪَڪِ ویشڪا و دوستاشم نمیگزہ! نهایتا پنج تومن ضرر ڪردن!
رنگش مے پرد:یعنے واقعا اینطورے ان؟!
تنِ صدایم را پایین مے آورم:آرہ! همہ رو مثل خودت خوب نبین!
ترس در چشمانش موج میزند،خندہ ام میگیرد:قیافہ شو! حالا چیزے نشدہ ڪہ!
مظلوم نگاهم میڪند،ڪاش همہ مثل اون اینقدر سادہ و مهربان بودند.
دستش را میگیرم و میفشارم:بہ خدا الان مخم دارہ منفجر میشہ چرا دوستاے هم سن خودم دغدغہ شون سیگار ڪشیدنہ و همدیگہ رم بہ یہ نوع اعتیاد تشویق ڪنن! دوسشون دارم ڪہ قبول نڪردم و نمیخوامم تو قبول ڪنے! میشینیم باهم یہ فڪرے میڪنیم تا دُرُس ڪمڪشون ڪنیم!
صداے زنگِ بلند پایان زمان استراحت در ڪل حیاط مے پیچد!
مطهرہ بلند جیغ میڪشد:واے!
از حالت چهرہ اش شروع میڪنم بہ خندیدن،ڪم ماندہ وسط حیاط پخش شوم.
بیچارہ داشتہ در ذهنش صحنہ گشتن ڪیف ها را تجسم میڪردہ!
بہ زور بلند میشوم:پاشو بریم!
در ڪمتر از یڪ دقیقہ خودمان را بہ ڪلاس میرسانیم،در ڪلاس ڪسے نیست!
مطهرہ متعجب میگوید:وا اینا ڪہ از بغل ڪیفاشون جُم نمیخوردن!
آرام لب میزنم:نمیدونم!
فڪرے بہ ذهنم میرسد:میشہ ڪیفتو ببینم؟!
مطهرہ با خجالت میگوید:آرہ!
اما انگار راضے نیست.
لبخند میزنم:خوبہ الان برات یہ نمونہ نہ گفتن نشون دادم! خب بگو وسیلہ ے شخصیمہ نبین!
لبخند شیرینے میزند و میگوید:حالا ببین!
زیپ ڪیفش را میڪشم و تمام محتویاتش را روے میز میریزم!
درست حدس زدہ بودم!
بستہ ے سیگار و فندڪ طلایے رنگ را از لاے ڪتاب هایش بیرون میڪشم.
همانطور ڪہ مقابل صورتش میگیرمشان میگویم:خیالشون راحت شدہ!
با بهت بہ بستہ ے سیگار و فندڪ خیرہ میشود،طولے نمیڪشد ڪہ اخم هایش درهم میرود.
با حرص بستہ سیگار و فندڪ را از دستم میڪشد و میگوید:پررو رفتہ سر ڪیفم سرخود گذاشتہ!
_بهت ڪہ گفتم!
صورتش از خشم سرخ شدہ،با عجلہ بہ سمت پنجرہ میدود و وسیلہ هاے درون دستش را با تمام قدرت پرت میڪند بیرون!
ڪنارش میروم،تقریبا خودم را ار پنجرہ آویزان میڪنم،در حالے ڪہ با دقت حیاط پشتے مدرسہ را نگاہ میڪنم میگویم:اینجا ڪہ نیوفتادن؟!
صدایش از شدت عصبانیت مے لرزد:نہ! افتاد اون ور دیوار!
صاف مے ایستم.
_فڪ ڪنم فندڪش طلا بود مطهرہ!
با حرص میگوید:بہ جهنم اصلا الماس باشہ!
ابروهایم از تعجب بالا میروند:چہ تاثیرے دارم من! در ڪسرے از ثانیہ تحول ڪاملا در تو مشهود است اے دوست!
🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸
همین ڪہ پایم را از مدرسہ بیرون میگذارم میگویم:آخیش! انقد خستہ ام امروز دَرس مَرس تعطیل! فقط میخوام بخوابم!
مطهرہ مشغول مرتب ڪردن چادرش میشود:خیلے خستہ ایا!
باهم چند قدم برمیداریم.
_مطهرہ!
صداے ویشڪاست!
بہ سمتش برمیگردیم،خندان بہ سمت ما میدود،همانطور ڪہ آدامسش را میجود میگوید:مطهرہ جون میشہ امانتیمو بدے؟
نگاهے بہ مطهرہ مے اندازم و چیزے نمیگویم.
مطهرہ آرام میگوید:ڪدوم امانتے؟!
ویشڪا چشم میزند:همون بستہ سیگار و فندڪ دیگہ!
_تو چیزے بہ من ندادے!
میدانم ویشڪا بل بَشو راہ مے اندازد،میگویم:بریم مطهرہ؟! دیر شد!
میخواهیم راہ بیوفتیم ڪہ ویشڪا دوبارہ زبان باز میڪند:خودم گذاشتم تو ڪیفت!
_آهان! اونا رو میگے!
ویشڪا میخندد:آرہ دیگہ!
مطهرہ جدے میگوید:ڪسے بہ من ندادتشون! بے اجازہ اومدہ بودن نو ڪیفم منم انداختمشون دور!
ویشڪا بلند میگوید:چیییے؟!
براے دفاع از مطهرہ جدے میگویم:گفت انداختشون دور! ڪارت اصلا درست نبود!
خصمانہ نگاهے بہ من مے اندازد و میگوید:تو ساڪت شو خانم فیلسوف! این بچہ دهاتے این چیزا حالیش نمیشہ ڪہ تو یادش دادے!
مطهرہ با حرص میگوید:حرف دهنتو بفهم! تو ڪہ بچہ شهرے چے اے مثلا؟!
بازویش را میڪشم و خونسرد میگویم
#آیه_های_جنون
#قسمت_نوزدهم
#بخش_سوم
گونہ هایش طبق معمول سریع سرخ میشوند:خب بیچارہ ها ڪمڪ میخواستن!
شمردہ شمرہ میگویم:ڪمڪ یعنے یہ جورے نذارے اشتباہ ڪنن نہ اینڪہ شریڪشون بشے!
نفسے میڪشم:بیا بریم تو حیاط تا بهت بگم چرا نذاشتم!
دستم را میگیرد،باهم از سالن طویل میگذریم و وارد حیاط شلوغ مدرسہ میشویم.
جا براے سوزن انداختن نیست!
گوشہ هاے مانتویم را با دست میگیرم و میگویم:باید رو زمین بشینیم!
مانتویم را بالا میدهم و روے زمین مینشینم،خدا را شڪر زیاد سرد نیست!
مطهرہ هم بہ تبعیت از من مے نشیند.
آستین هایم را تا روے آرنج بالا میدهم و میگویم:یم:ببین مطهرہ! تو تازہ اومدے اینجا خب!
_خب!
_ناراحت نشو اما اینا میخوان از سادگے و مهربونیت سواستفادہ ڪنن! وقتے ڪلاسو بگردن همہ رو میگردن! فڪر ڪن اون بستہ سیگارو از تو بگیرن!
ڪمے فڪر میڪند و میگوید:خب میگم مالہ من نیس!
بے اختیار میخندم:با ڪدوم مدرڪ و شاهد؟! جز ما تو ڪلاس ڪے بود؟! همہ چے میوفتہ گردن تو،ڪَڪِ ویشڪا و دوستاشم نمیگزہ! نهایتا پنج تومن ضرر ڪردن!
رنگش مے پرد:یعنے واقعا اینطورے ان؟!
تنِ صدایم را پایین مے آورم:آرہ! همہ رو مثل خودت خوب نبین!
ترس در چشمانش موج میزند،خندہ ام میگیرد:قیافہ شو! حالا چیزے نشدہ ڪہ!
مظلوم نگاهم میڪند،ڪاش همہ مثل اون اینقدر سادہ و مهربان بودند.
دستش را میگیرم و میفشارم:بہ خدا الان مخم دارہ منفجر میشہ چرا دوستاے هم سن خودم دغدغہ شون سیگار ڪشیدنہ و همدیگہ رم بہ یہ نوع اعتیاد تشویق ڪنن! دوسشون دارم ڪہ قبول نڪردم و نمیخوامم تو قبول ڪنے! میشینیم باهم یہ فڪرے میڪنیم تا دُرُس ڪمڪشون ڪنیم!
صداے زنگِ بلند پایان زمان استراحت در ڪل حیاط مے پیچد!
مطهرہ بلند جیغ میڪشد:واے!
از حالت چهرہ اش شروع میڪنم بہ خندیدن،ڪم ماندہ وسط حیاط پخش شوم.
بیچارہ داشتہ در ذهنش صحنہ گشتن ڪیف ها را تجسم میڪردہ!
بہ زور بلند میشوم:پاشو بریم!
در ڪمتر از یڪ دقیقہ خودمان را بہ ڪلاس میرسانیم،در ڪلاس ڪسے نیست!
مطهرہ متعجب میگوید:وا اینا ڪہ از بغل ڪیفاشون جُم نمیخوردن!
آرام لب میزنم:نمیدونم!
فڪرے بہ ذهنم میرسد:میشہ ڪیفتو ببینم؟!
مطهرہ با خجالت میگوید:آرہ!
اما انگار راضے نیست.
لبخند میزنم:خوبہ الان برات یہ نمونہ نہ گفتن نشون دادم! خب بگو وسیلہ ے شخصیمہ نبین!
لبخند شیرینے میزند و میگوید:حالا ببین!
زیپ ڪیفش را میڪشم و تمام محتویاتش را روے میز میریزم!
درست حدس زدہ بودم!
بستہ ے سیگار و فندڪ طلایے رنگ را از لاے ڪتاب هایش بیرون میڪشم.
همانطور ڪہ مقابل صورتش میگیرمشان میگویم:خیالشون راحت شدہ!
با بهت بہ بستہ ے سیگار و فندڪ خیرہ میشود،طولے نمیڪشد ڪہ اخم هایش درهم میرود.
با حرص بستہ سیگار و فندڪ را از دستم میڪشد و میگوید:پررو رفتہ سر ڪیفم سرخود گذاشتہ!
_بهت ڪہ گفتم!
صورتش از خشم سرخ شدہ،با عجلہ بہ سمت پنجرہ میدود و وسیلہ هاے درون دستش را با تمام قدرت پرت میڪند بیرون!
ڪنارش میروم،تقریبا خودم را ار پنجرہ آویزان میڪنم،در حالے ڪہ با دقت حیاط پشتے مدرسہ را نگاہ میڪنم میگویم:اینجا ڪہ نیوفتادن؟!
صدایش از شدت عصبانیت مے لرزد:نہ! افتاد اون ور دیوار!
صاف مے ایستم.
_فڪ ڪنم فندڪش طلا بود مطهرہ!
با حرص میگوید:بہ جهنم اصلا الماس باشہ!
ابروهایم از تعجب بالا میروند:چہ تاثیرے دارم من! در ڪسرے از ثانیہ تحول ڪاملا در تو مشهود است اے دوست!
🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸
همین ڪہ پایم را از مدرسہ بیرون میگذارم میگویم:آخیش! انقد خستہ ام امروز دَرس مَرس تعطیل! فقط میخوام بخوابم!
مطهرہ مشغول مرتب ڪردن چادرش میشود:خیلے خستہ ایا!
باهم چند قدم برمیداریم.
_مطهرہ!
صداے ویشڪاست!
بہ سمتش برمیگردیم،خندان بہ سمت ما میدود،همانطور ڪہ آدامسش را میجود میگوید:مطهرہ جون میشہ امانتیمو بدے؟
نگاهے بہ مطهرہ مے اندازم و چیزے نمیگویم.
مطهرہ آرام میگوید:ڪدوم امانتے؟!
ویشڪا چشم میزند:همون بستہ سیگار و فندڪ دیگہ!
_تو چیزے بہ من ندادے!
میدانم ویشڪا بل بَشو راہ مے اندازد،میگویم:بریم مطهرہ؟! دیر شد!
میخواهیم راہ بیوفتیم ڪہ ویشڪا دوبارہ زبان باز میڪند:خودم گذاشتم تو ڪیفت!
_آهان! اونا رو میگے!
ویشڪا میخندد:آرہ دیگہ!
مطهرہ جدے میگوید:ڪسے بہ من ندادتشون! بے اجازہ اومدہ بودن نو ڪیفم منم انداختمشون دور!
ویشڪا بلند میگوید:چیییے؟!
براے دفاع از مطهرہ جدے میگویم:گفت انداختشون دور! ڪارت اصلا درست نبود!
خصمانہ نگاهے بہ من مے اندازد و میگوید:تو ساڪت شو خانم فیلسوف! این بچہ دهاتے این چیزا حالیش نمیشہ ڪہ تو یادش دادے!
مطهرہ با حرص میگوید:حرف دهنتو بفهم! تو ڪہ بچہ شهرے چے اے مثلا؟!
بازویش را میڪشم و خونسرد میگویم
۱۵.۳k
۱۴ فروردین ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.