🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹
🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_نوزدهم
#بخش_چهارم
ویشڪا محڪم با دو دست روے قفسہ ے سینہ ے مطهرہ میڪوبد و میگوید:آخہ دهاتے اون فندڪ بہ ڪلِ هیڪلِ تو مے ارزہ!
با شڪ نگاهے بہ هر دویمان مے اندازد و ادامہ میدهد:نڪنہ خودتون برش داشتید پس نمیدید؟!
من و متعجب با چشمان گرد شدہ یڪدیگر را نگاہ میڪنیم،مطهرہ میخواهد چیزے بگوید ڪہ سریع میگویم:تهمت نزن! وقتے برا وسیلہ ت صاحب درنمیاے همسایہ تو دزد نڪن!
پوزخند میزند:جرات دارید ببرید بفروشیدش دزدا! چون هدیہ ے عشقم عمرا بگذرم! باید پسم بدید.
همانطور ڪہ ڪولہ اش را روے دوشش جا بہ جا میڪند ادامہ میدهد:دارم براتون!
سپس بہ سمت شاسے بلند مشڪے رنگے ڪہ سر ڪوچہ پارڪ شدہ میدود!
🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸
_آیہ اینا دنبالمونن!
بدون اینڪہ بہ شاسے بلند مشڪے ڪہ از دم مدرسہ تا اینجا دنبالمان افتادہ نگاہ ڪنم میگویم:ولش ڪن! نمیدونم پسرہ ڪیہ افتادہ دنبالمون ڪہ مثلا بترسونتمون!
نزدیڪ خیابان خودمان میرسیم،مطهرہ باز میگوید:این پسره یہ جورے نگامون میڪنہ آیہ! ویشڪام هے با حرص باهاش حرف میزنہ!
با آرامش لبخند میزنم:نمیبینے چقد ترسوان؟! از دم مدرسہ تا اینجا ڪلان شلوغ بود نیومدن جلو میخواستن ڪارے ڪنن تا الان میڪردن!
با خندہ ادامہ میدهم:فڪر نڪنم پسرہ اسید آمادہ داشتہ باشہ از فردا بترس!
با مشت آرام روے بازویم میڪوبد:اِ! ببین ترس تو جونم میندازے یا نہ؟!
ساعت نزدیڪ سہ بعد از ظهر است و محلہ ے ما طبق معمول خلوت!
ماشین گوشہ ے خیابان پارڪ میڪند،پسر قد بلند و لاغر اندامے پیادہ میشود.
همانطور ڪہ نگاہ خصمانہ اش را بہ ما دوختہ تا مثلا بترسیم بہ سمتمان مے آید!
مطهرہ دستم را محڪم میگیرد:بدو بریم!
جدے نگاهش میڪنم:چرا میترسے؟! ڪہ سوژہ بدے دست ویشڪا تو ڪلاس بشینہ بگہ سوپرمنش یہ نگا بہ آیہ و مطهرہ انداخت دَر رفتن؟!
مطهرہ سرش را تڪان میدهد:واقعا واژہ ے سوپرمنم برازندہ شہ!
_عادے بہ راهمون ادامہ میدیم،مگہ بہ خودمون شڪ داریم؟!
زیر چشمے میبینم ویشڪا هم از ماشین پیادہ میشود و ڪنار پسر راہ مے آید.
پسر رو بہ ما میگوید:یہ لحظہ!
بدون توجہ عادے قدم بدمیداریم.
_با شمام!
باز توجهے نمیڪنیم ڪہ با سرعت خودش را بہ ما مے رساند.
همانطور ڪہ نگاهے بہ ویشڪا مے اندازد:همینان؟!
ویشڪا با پوزخند نگاهمان میڪند:آرہ!
پسر نزدیڪ ما مے ایستد،دستانش را در جیب هاے شلوارش جینش فرو مے رود و میگوید:فندڪ دوست دخترمو رد ڪنید بیاد!
جا میخورم!
جا میخورم از اینڪہ با چہ لفظے یڪ دختر،یڪ ریحانہ را توصیف میڪند!
"دوست دختر"!
قداست عشق ڪجا گم شدہ؟!
بدون توجہ رو بہ ویشڪا میگویم:میرفتے پشت مدرسہ فندڪتو پیدا میڪردے،اگہ میخواستے بزرگترم بیارے جرات داشتے مامان باباتو میاوردے!
صداے پسر بالا میرود:هوے درست صحبت ڪن!
اخمانم درهم میروند:اینجا خونہ تون نیست ڪہ اینطورے صحبت میڪنید آقاے محترم!
میخندد:آخہ تویہ اُملِ دزد چے میفهمے؟!
آب دهانم را با حرص قورت میدهم،براے امثال او جوابے جز سڪوت ندارم!
هرچہ میخواهد فڪر ڪند.
دست مطهرہ را میڪشم براے رفتن ڪہ پسر ادامہ میدهد:تا فردا فندڪو برگردونید ڪہ هیچ! اگہ برنگردوندین واے بہ حالتون!
نگاہ چندشش را بین من و مطهرہ مے گرداند و با لحن بدے میگوید:همچین مالے ام نیستید واسہ حال دادن ولے براے ڪتڪ خوردن بہ درد میخوردید!
بہ ویشڪا نگاہ میڪنم ڪہ از این بہ اصطلاح حمایتِ دوست پسرش لذت میبرد!
سرم را بہ نشانہ ے تاسف برایش تڪان میدهم،چہ ڪم دارد ڪہ دلش بہ ڪسے ڪہ امروز در خیابان هست و فردا نیست خوش شدہ؟!
طاقت نمیاورم،با حرص میگویم:همہ رو مثل مادر و خواهرت نبین!
پوست گندمے اش سرخ میشود و رگ هاے گردنش برجستہ!
دندان هایش را عصبے روے هم میفشارد:چہ زرے زدے؟!
خونسرد میگویم:اونو ڪہ تو دارے میز....
نمیگذارد حرفم تمام شود!
دستش محڪم روے صورتم مینشیند!
آنقدر محڪم و سنگین ڪہ زمین میخورم!
بے اختیار چشمانم را میبندم،جارے شدن خون از بینے ام بہ روے لب ها و چانہ ام را حس میڪنم...
صداے فریاد مطهرہ بلند میشود،گوشم سوت میڪشد!
دستم را روے گوشم میذارم و چشمانم را محڪم روے هم مے فشارم.
اما مے شنوم صداے قدم هاے بلندے را ڪہ نزدیڪ ما میشود و صداے مردانہ ے آشنایے را ڪہ فریاد میزند:چہ غلطے ڪردے؟!
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
👈 🏻 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉
🌸 هوا هم بوے نارنج تو را دارد چہ مے گویے
تو از حال پریشان و دل تنگم چہ مے فه
#آیه_های_جنون
#قسمت_نوزدهم
#بخش_چهارم
ویشڪا محڪم با دو دست روے قفسہ ے سینہ ے مطهرہ میڪوبد و میگوید:آخہ دهاتے اون فندڪ بہ ڪلِ هیڪلِ تو مے ارزہ!
با شڪ نگاهے بہ هر دویمان مے اندازد و ادامہ میدهد:نڪنہ خودتون برش داشتید پس نمیدید؟!
من و متعجب با چشمان گرد شدہ یڪدیگر را نگاہ میڪنیم،مطهرہ میخواهد چیزے بگوید ڪہ سریع میگویم:تهمت نزن! وقتے برا وسیلہ ت صاحب درنمیاے همسایہ تو دزد نڪن!
پوزخند میزند:جرات دارید ببرید بفروشیدش دزدا! چون هدیہ ے عشقم عمرا بگذرم! باید پسم بدید.
همانطور ڪہ ڪولہ اش را روے دوشش جا بہ جا میڪند ادامہ میدهد:دارم براتون!
سپس بہ سمت شاسے بلند مشڪے رنگے ڪہ سر ڪوچہ پارڪ شدہ میدود!
🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸 🌸
_آیہ اینا دنبالمونن!
بدون اینڪہ بہ شاسے بلند مشڪے ڪہ از دم مدرسہ تا اینجا دنبالمان افتادہ نگاہ ڪنم میگویم:ولش ڪن! نمیدونم پسرہ ڪیہ افتادہ دنبالمون ڪہ مثلا بترسونتمون!
نزدیڪ خیابان خودمان میرسیم،مطهرہ باز میگوید:این پسره یہ جورے نگامون میڪنہ آیہ! ویشڪام هے با حرص باهاش حرف میزنہ!
با آرامش لبخند میزنم:نمیبینے چقد ترسوان؟! از دم مدرسہ تا اینجا ڪلان شلوغ بود نیومدن جلو میخواستن ڪارے ڪنن تا الان میڪردن!
با خندہ ادامہ میدهم:فڪر نڪنم پسرہ اسید آمادہ داشتہ باشہ از فردا بترس!
با مشت آرام روے بازویم میڪوبد:اِ! ببین ترس تو جونم میندازے یا نہ؟!
ساعت نزدیڪ سہ بعد از ظهر است و محلہ ے ما طبق معمول خلوت!
ماشین گوشہ ے خیابان پارڪ میڪند،پسر قد بلند و لاغر اندامے پیادہ میشود.
همانطور ڪہ نگاہ خصمانہ اش را بہ ما دوختہ تا مثلا بترسیم بہ سمتمان مے آید!
مطهرہ دستم را محڪم میگیرد:بدو بریم!
جدے نگاهش میڪنم:چرا میترسے؟! ڪہ سوژہ بدے دست ویشڪا تو ڪلاس بشینہ بگہ سوپرمنش یہ نگا بہ آیہ و مطهرہ انداخت دَر رفتن؟!
مطهرہ سرش را تڪان میدهد:واقعا واژہ ے سوپرمنم برازندہ شہ!
_عادے بہ راهمون ادامہ میدیم،مگہ بہ خودمون شڪ داریم؟!
زیر چشمے میبینم ویشڪا هم از ماشین پیادہ میشود و ڪنار پسر راہ مے آید.
پسر رو بہ ما میگوید:یہ لحظہ!
بدون توجہ عادے قدم بدمیداریم.
_با شمام!
باز توجهے نمیڪنیم ڪہ با سرعت خودش را بہ ما مے رساند.
همانطور ڪہ نگاهے بہ ویشڪا مے اندازد:همینان؟!
ویشڪا با پوزخند نگاهمان میڪند:آرہ!
پسر نزدیڪ ما مے ایستد،دستانش را در جیب هاے شلوارش جینش فرو مے رود و میگوید:فندڪ دوست دخترمو رد ڪنید بیاد!
جا میخورم!
جا میخورم از اینڪہ با چہ لفظے یڪ دختر،یڪ ریحانہ را توصیف میڪند!
"دوست دختر"!
قداست عشق ڪجا گم شدہ؟!
بدون توجہ رو بہ ویشڪا میگویم:میرفتے پشت مدرسہ فندڪتو پیدا میڪردے،اگہ میخواستے بزرگترم بیارے جرات داشتے مامان باباتو میاوردے!
صداے پسر بالا میرود:هوے درست صحبت ڪن!
اخمانم درهم میروند:اینجا خونہ تون نیست ڪہ اینطورے صحبت میڪنید آقاے محترم!
میخندد:آخہ تویہ اُملِ دزد چے میفهمے؟!
آب دهانم را با حرص قورت میدهم،براے امثال او جوابے جز سڪوت ندارم!
هرچہ میخواهد فڪر ڪند.
دست مطهرہ را میڪشم براے رفتن ڪہ پسر ادامہ میدهد:تا فردا فندڪو برگردونید ڪہ هیچ! اگہ برنگردوندین واے بہ حالتون!
نگاہ چندشش را بین من و مطهرہ مے گرداند و با لحن بدے میگوید:همچین مالے ام نیستید واسہ حال دادن ولے براے ڪتڪ خوردن بہ درد میخوردید!
بہ ویشڪا نگاہ میڪنم ڪہ از این بہ اصطلاح حمایتِ دوست پسرش لذت میبرد!
سرم را بہ نشانہ ے تاسف برایش تڪان میدهم،چہ ڪم دارد ڪہ دلش بہ ڪسے ڪہ امروز در خیابان هست و فردا نیست خوش شدہ؟!
طاقت نمیاورم،با حرص میگویم:همہ رو مثل مادر و خواهرت نبین!
پوست گندمے اش سرخ میشود و رگ هاے گردنش برجستہ!
دندان هایش را عصبے روے هم میفشارد:چہ زرے زدے؟!
خونسرد میگویم:اونو ڪہ تو دارے میز....
نمیگذارد حرفم تمام شود!
دستش محڪم روے صورتم مینشیند!
آنقدر محڪم و سنگین ڪہ زمین میخورم!
بے اختیار چشمانم را میبندم،جارے شدن خون از بینے ام بہ روے لب ها و چانہ ام را حس میڪنم...
صداے فریاد مطهرہ بلند میشود،گوشم سوت میڪشد!
دستم را روے گوشم میذارم و چشمانم را محڪم روے هم مے فشارم.
اما مے شنوم صداے قدم هاے بلندے را ڪہ نزدیڪ ما میشود و صداے مردانہ ے آشنایے را ڪہ فریاد میزند:چہ غلطے ڪردے؟!
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
👈 🏻 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉
🌸 هوا هم بوے نارنج تو را دارد چہ مے گویے
تو از حال پریشان و دل تنگم چہ مے فه
۲۸.۵k
۱۴ فروردین ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.