میروم   با  من  بیا  ای نازنین

میروم   با  من  بیا  ای نازنین
پیشِ چشمانِ شبِ  تار و غمین
میروم  بر  کوچه های عشق تو
عشقِ تو سرداده بر عرش زمین
می روم  بر  زیرِ  چتر  آسمان
گوهرِ  یکتا   و  بوسِ   آخرین
در   پی  آن  طاقِ  بروی کمان
در  میانِ  شعله های   واپسین
یاد داری شهرِ شیرین، بیستون؟
یاد داری جوی بوسه  در کمین؟
یاد  داری   زیرِ  طاقِ  بیستون
گو جهانی بود و ما برصدرِ زین
تا  رسید   آن   گردبادِ بی امان
طاقت از ما برگرفت و قهروکین