🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹

🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_بیست_و_یکم
#بخش_اول
صدایے از گلویم خارج نمیشود تا حرفے بزنم،با شدت آب دهانم را فرو میدهم.
حالت چهرہ ے پدرم تغییر میڪند.
نفس عمیقے میڪشد،آنقدر عمیق ڪہ گویے ریہ هایش تمام اڪسیژن جهان را نیاز دارند!
مطهرہ میخواهد چیزے بگوید ڪہ صداے زنگِ در پیش دستے میڪند.
سریع از ڪنار در دور میشوم،همراہ با قدم هایے ڪہ با عجلہ برمیدارم چادرم روے شانہ هایم سُر میخورد.
مادرم چون حجاب مناسبے ندارد با عجلہ وارد خانہ میشود،از داخل خانہ میگوید:بیا تو ببینم چے شدہ؟ مُردم از نگرانے دختر!
پدرم اخمے میان ابروانش جاے میدهد و در را باز میڪند.
سریع بہ خودش مے آید،مثل همیشہ محڪم و جدے!
میخواهم وارد خانہ شوم ڪہ با شنیدن صدایش مے ایستم!
_سلام آقاے نیازے!
پدرم سرفہ اے میڪند و با لحن جدے همیشگے اش جواب میدهد:سلام مهندس! از این طرفا؟!
سرم را برمیگردانم،تنها رو بہ روے پدرم ایستادہ؛خبرے از شهاب نیست.
آستین هاے پیراهن مشڪے اش را تا روے آرنج بالا زدہ،چهرہ اش جدے و سرد است.
نگاهے بہ برگہ ے ڪوچڪے ڪہ در دست دارد مے اندازد و میگوید:راستش...
مُردد است،شاید فڪر میڪند بین من و آن پسر چیزے بودہ ڪہ خانوادہ خبر ندارند.
با اینڪہ لختہ خون هاے خشڪ شدہ روے لب ها و چانہ ام اذیت میڪنند و از وضعیتم چندشم شدہ میگویم:بابا! ایشون خواستن بهم ڪمڪ ڪنن شاهد همہ چیز بودن!
پدرم متعجب نگاهش را میان من و فرزاد میچرخاند،مطهرہ بہ صورتم زل میزند و میگوید:بیا بریم صورتتو بشور!
سرم را بہ نشانہ ے "باشه" تڪان میدهم.
میخواهیم باهم وارد خانہ بشویم ڪہ میبینم فرزاد برگہ ے در دستش را بہ سمت پدرم میگیرد و میگوید:شمارہ پلاڪ ماشینشو برداشتم! خواستید براے شهادتم میام.
پدرم گیج سرش را تڪان میدهد و برگہ را میگیرد سپس بہ سمت من برمیگردد.
اخم وحشتناڪے روے صورتش جاے خوش ڪردہ!
دوبارہ بہ سمت فرزاد سر برمیگرداند.
فرزاد بدون اینڪہ بہ جایے جز صورت پدرم‌ نگاہ ڪند دست راستش را بہ سمت پدرم دراز میڪند.
_با اجازہ تون!
پدرم دستش را میفشارد و میگوید:یاعلے!
دستانشان از هم جدا میشود،یڪ قدم برمیدارد ڪہ انگار چیزے یادش مے افتد.
جدے میگوید:راستے بابت اون قضیہ بازم فڪر ڪنید،پدر منتظرہ!
پدرم سرش را تڪان میدهد و میگوید:سلام منو بهشون برسون!
صداے موسیقے بے ڪلامے از سمت فرزاد مے آید،با عجلہ دستش را داخل جیبش شلوارش میبرد و موبایلش را بیرون میڪشد.
همانطور ڪہ بہ صفحہ ے موبایل زل زدہ میگوید:بزرگے تونو میرسونم! یاعلے!
انگشت شصتش را روے صفحہ موبایل میڪشد و بہ گوشش مے چسباند:جانم روزبہ!
با بستن شدن در دیگر چیزے نمیبینم!
همراہ مطهرہ وارد خانہ میشویم،بے رمق چادرم را از روے شانہ هایم پایین میڪشم.
حضور ڪسے را پشت سرم احساس میڪنم،همین ڪہ سرم را برمیگردانم با چهرہ ے عصبے پدرم رو بہ رو میشوم.
سعے دارد آرام باشد و جلوے مطهرہ چیزے نگوید!
با صدایے ڪہ از شدت خشم و نگرانے دو رگہ شدہ میگوید:این چہ سر و وضعیہ؟!
محبتش اینطور است!
مختص بہ خودش،با همین جدے بودن و مردسالارے!
میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ مادرم با نایلونے پر از یخ بہ سمتم مے آید.
سریع ڪنارم مے ایستد و مجبورم میڪند روے مبل بنشینم.
همانطور ڪہ ڪنارم مینشیند بہ مطهرہ میگوید:مطهرہ جون شرمندہ! آیہ رو اینطور دیدم هول شدم.
با لبخند ادامہ میدهد:بشین عزیزم.
سپس رو بہ من ادامہ میدهد:گونہ ت ورم ڪردہ!
مطهرہ با خجالت بہ پدر و مادرم نگاہ میڪند و معذب رو بہ روے من مینشیند.
صداے پدرم ڪمے بالا میرود:جون بہ لب شدیم میگے چے شدہ یا نہ؟! این پسرہ چے میگہ؟!‌ شاهد چے بودہ؟!
حالِ صحبت ڪردن ندارم.
فریاد میزند:پسرِ تو ڪوچہ باید بدونہ چہ بلایے سر دختر من اومدہ،من نباید بدونم؟!
مادرم بہ آرامش دعوتش میڪند:مصطفے آروم باش!دستانش را در هوا تڪان میدهد و میگوید:چطور آروم باشم؟! معلوم نیس چے بہ چیہ!
صورتش سرخ شدہ،تا سڪتہ ڪردن فاصلہ اے ندارد.
مظلوم بہ چشمان مطهرہ خیرہ میشوم.
با زبان لبش را تر میڪند و میگوید:خب...
سپس شروع میڪند بہ تعریف ڪردن تمامِ ماجرا!
پدر و مادرم در تمام این مدت با دقت و نگرانے بہ لب هاے مطهرہ خیرہ شدہ بودند.
با پایان صحبت هاے مطهرہ پدرم نفسِ راحتے میڪشد!
فڪرش را میخوانم،ذهنش بہ سمتِ شهاب رفتہ.
شهاب ڪیست ڪہ پدرم از او میترسد؟!
ڪم ڪم رگ هاے برجستہ ے گردن و پیشانے اش خودنمایے میڪنند.
دندان هایش را با حرص روے هم میسابد و میگوید:مرد نیستم پیداش نڪنم و پدرشو درنیارم!
ریتم نفس هاے عصبے اش همہ مان را نگران میڪند،مادرم با انگشت شصت آرام گونہ ام را نوازش میڪند:دستش بشڪنہ ایشالا! ببین با صورتت چے ڪار ڪردہ!
فردا میام اون مدرسہ رو سر دخترہ خراب میڪنم.
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
:white_lef