با غریبهها حرف زدن را بیشتر دوست دارم

” با غریبه‌ها حرف زدن را بیشتر دوست دارم!
آنها که بی قضاوت کنارت مینشینند و به حرفهایت با دقت گوش میکنند،
آنهایی که باهم هیچ گذشته‌ی مشترکی ندارید، ولی مینشینند تا آرامت کنند!
سکوت میکنند تا همه‌ات را برایشان بریزی روی دایره،
که شناختشان فقط محدود به همان ساعتی است که تورا میبینند!
نه میدانند کجای دنیا زندگی میکنی،
و نه بلدند راجبت فکرهای رنگارنگ کنند،
آن غریبه‌های مهربان را از همه‌ی دنیا بیشتر دوست دارم،
آنهایی که وقتی تمام میشوی از حرف،راهشان را میگیرند و میروند و شاید هیچوقت دیگری در زندگی‌ات سر و کله‌شان پیدا نشود،
و تو نمیترسی که وسط بگومگوهای صمیمی رازت‌هایت را فاش کنند،
که تورا پر کنند از منَت‌هایی که سرت خروار میشوند و حرمت‌هایی که روزی جانت را پایشان گذاشتی تا حفظ شود!

آن غریبه‌های هزار و یک پشت آشنا را از همه‌ی دنیا بیشتر دوست دارم. ‌. ‌. ‌!

-فرگل مشتاقی...