نرسیدن تجربه ای به مراتب تلخ تر از،

نرسیدن تجربه‌ای به مراتب تلخ‌تر از،
از دست دادنه...
آدم وقتی کسی رو از دست می‌ده،
افسوس خاطراتش رو می‌خوره...
گاه‌گاهی به یادش می‌افته،
بغض می‌کنه و این نبودن،
قلبش رو به درد میاره...
اما حداقل گذشته‌ای وجود داره ،
که به خاطرش گریه کنه...

وقتی نمی‌رسی،
خیال پرداز می‌شی...
لحظه به لحظه خودت رو جاهای مختلف تصور می‌کنی، انقدر که دیگه نمی‌دونی چی واقعیته و چی تَوهم... انقدر که نمی‌بینی کسی که هست، هیچوقت نبوده.
.
آدمِ بی‌خاطره، آدمِ نرسیده‌ است، که چیزی برای از دست دادن نداره.

#پویا_جمشیدی