"مادر"با هر چَکی که خوردمیک تارِ موی مادر سفید شدو پدرسیگارِ دیگری گیراند برای خود.دانستم اگر روزیجهانی شایسته ی انسان بسازیم همدیگر نه موی مادر سیاه می شودو نه سُرفه های پدر آرام می گیرند.یغما گلرویی / از شعر بلندِ از سرگذشته ها