. . . زندگی کردن که به همین راحتی ها نیست جان من! باید با

. . . زندگی کردن که به همین راحتی ها نیست جان من! باید باشد بهانه هایی که نبودشان نابودت میکند... مثل خنده های کسی.. نگاه خاصی.. صدایی.. چشم هایی.. تکیه کلام هایی...! اصلا آدم باید برای خودش نیمکت دونفره ای داشته باشد... تا گاهی اوقات به آن سر بزند... شب که شد باید شب به خیرهایی را بشنود... باید باشند کوچه ها و خیابان ها و پیاده روهایی که از قدم هایت خسته شده اند.. فنجان های قهوه ای که فالشان عشق باشد... میزی در کافی شاپی باید شاهد خاطرات آدم باشد... باید باشند ریتم ها و موسیقی هایی که دگرگونت کنند... حتی باید بوی عطری خاص در زندگیت حس شود.. دست خطی که دلت را بلرزاند... عکسی که اشکت را درآورد.. باید همه ی اینها باشند.... می گویند هر سن و سالی که داشته باشی اگر کسی نباشد که با یادش.. چشمانت از شادی یا غم پراشک شود هرگز زندگی نکرده ای . . .