من از اون آدمام که همه ی احساساتم از قیافه م معلومه

من از اون آدمام که همه ی احساساتم از قیافه م معلومه
غم و بدبختیم اخم میشه میریزه تو ابروهام
شادی و خوشحالیمم برق میشه میشینه تو چشام
اولین بار یکی از استادام اینو گفت
داشتم از یه بچه مدرسه ای دیکته میگرفتم بعدِ خط 6/10 همه رو غلط میگفت که نسبت به سنش غیرطبیعی بود ، معلوم بود چشمش ضعیفه، نمیدونم چی شد و چه قیافه ای به خودم گرفتم که استادم بعدش صدام زد و گفت "تمام احساست از قیافه ت مشخصه، جالبه ولی همیشه خوب نیست "

بعضی وقتها با خودم فکر میکنم شاید یه دلیل تنهاییم همین باشه، همین که نمیتونم نقش بازی کنم، نمیتونم قربون صدقه آدمی برم، نمیتونم بخندم وقتی فکرم مشغول یکی از دوستامه که مریض شده، نمیتونم غمگین شم وقتی ته دلم دارن قند آب میکنن
آدما نقاب دوست دارن
دوست دارن جوری باشی که اونا میخوان، دوست دارن بخندی وقتی شادن، دوست دارن غمگین باشی وقتی غمگینن
ولی راستش نقاب گذاشتن بعضی وقتها سخت ترین کار دنیاست
همه آدمهایی که نقاب میزنن انگار شبا صورتشون درد میکنه، باور نمیکنید از خودشون بپرسید!!!