وادارم کن به عشق!به قرارهای بی قراری!به شبانه هایی که خاص من وتوست؛به هراسی شیرین، و دلهره ای از چشم زخم اهریمن ...شب که از پشت پنجره ی رو به اتاقت،چشم گردانی می کندبوسه عشق را وادارم کن!