جای هر آن چیزی که در دنیا ندارم، دوستت دارم

جای هر آن چیزی که در دنیا ندارم، دوستت دارم
تنها دلیلِ لحظه های انتظارم ! دوستت دارم

آرام جان! با ذکر نامت زیر لب آرام می گیرم
عشق تو را در کنج سینه پاسدارم، دوستت دارم

با هر غزل از جوهر اشکم درون شعر می ریزم
با بغض می گویم : تمام روزگارم ! دوستت دارم

هر روز من..، بیهوده..؛ بی تو طی شد ، اما نه !
شب تا سحر یاد تو را در سینه دارم، دوستت دارم

شعرمرا یک بار دیگر هم بخوان بی بغض، با لبخند
زیرا هلال خنده ات را خواستارم ، دوستت دارم

یک روز می آیی، نگاهم می کنی، بر سنگ می خوانی
دلداده ام! من دوستت، من دوستت، من دوستت دارم