چندسال است

چندسال است؟
که وقتی می‌گویم باران،
واقعاً منظورم بــاران است
وقتی می‌گویم پاییز،
واقعاً منظورم پاییزست
و وقتی به تو فکر می‌کنم،
واقعاً منظوری ندارم

چندسال است؟
که پاییزِ چسبیده به پنجره غمگینم نمی‌کند
از خواندن «عقاید یک دلقک» گریه‌ام نمی‌گیرد
و از عقب‌انداختن چیزی نگران نمی‌شوم

دیر است دیگر
آن‌قدر مرده‌ای که نگاهم از تو عبور می‌کند
و برای دوباره دیدنت
باید آن‌قدر به عقب برگردم تا نسلم منقرض بشود
به روزهایی‌
که جایی
میان خون و خفا شروع به تپیدن کردم

من
یک قلب قدیمی‌ام
از آن‌هایی‌که سخت عاشق می‌شوند
از آن ساختمان‌های عجیبی‌که هرچه بیشتر می‌لرزند
محکم‌تر می‌شوند
و یک‌روز می‌بینی به‌سختی می‌خندم
به‌سختی گریه می‌کنم
و این،
ابتدای سنگ‌شدن است

بی‌هیچ منظوری به تو فکر می‌کنم
و بی‌هیچ دلیلی متشکرم که دوباره پاییز است
متشکرم که هوا بارانی‌ست
و با این‌حال
حرفِ دوباره‌ای با تو ندارم

مثل دلقک بی‌دلیلی
با سنگی نهصدهزار‌ماهه در سینه
که رقت‌انگیزترین هق‌هقش را بر چهره کشیده‌ است
در پیاده‌روهای پاییزهای دوباره نشسته‌ است
و برایش مهم نیست
سکه‌هایی‌که در کلاهش می‌اندازند
تقلبی‌ست.


#لیلا_کرد_بچه




#دلنوشته_های_کوچه_پشتی
https://telegram.me/joinchat/BYIBETypQYYlvvnrZeAdZA