فصل۲ |شب دردناک|

فصل۲ |شب دردناک|
پارت ۱۱۶

اجوما : خانم شام آمادست
با حرف اجوما همه بلند شدن سمته میز رفتن و همچنین جی کی با اخم نشسته بود .. ات سمتش رفت جلو اش رو زمین نشست دست های کوچیک پسرش را گرفت
ات : پاشو پسرم شام بخوریم
بچه کوچولو با کیوتی به مادرش نگاه کرد ... با حالت اخم گفت
جی کی : چرا بابایی نیومد .
دختره با چهره خوشحالی به پسرش خیره شد بویی رو دست های کوچیک اش گذاشت
ات : اوخخخخخ من این کیوتی رو بخورمش میاد مگه نشنیدی که کار داشت پدرت زود میاد ... تازه برات هدیه هم میاره
جی کی با ذوق از رو مبل بلند شد و چندیدن بار دست زد گفت ... جی کی: وای خدااااا . هولااااا
ات : بریم شان بخوریم ؟

همراه با پسرش سمته میز شام رفتن

‌‌‌. __________

وقتی قصه تموم شد مردمک چشم هایش را از رو کتاب برداشت و به پسرش دوخت کتاب را گذاشت رو میز کنار تخت و چرخید سمته پسرش
پتو را تا سینه های جی کی کشید و کنارش دراز کشید کمی عصبی بود که یعنی دوست هایش و رفیق هایش از پسرش مهم تر بود حتما حساب این رو ازش پس میگرفت ... بوسی رو موهای پسرش گذاشت و کنارش سرش را گذاشت

با صدا جی کی بیدار شد و درحالی که پسرش در اغوشش گریه میکرد زود رو تخت نشست و چراغ را روشن کرد
ات : مامانی چی شده...
باز هم مثل شب های که معده اش درد میگرفت حال هم همان جوری گریه میکرد از رو تخت پایین شد در حالی جی کی بغلش گرفته بود سمته کیف اش رفت.... اما این پسر خیلی لج باز بود هر بار وقتی ات میخواست بنشینه و دارو هایش را برداره جی کی بیشتر داد میزد و گریه میکرد تقی به در زده شد و خانم جئون وارد اتاق شد نگران گفت
خانم/ج: چی شده دخترم
ات : مادر نمیدونم از وقتی بیدار شده گریه میکنه
خانم/ج: دارو ای چیزی داره شاید غذا رو معده اش سازگار نبود
ات: آره آوردمش فقد تو کیف هستش اگه میشه بردارید
خانم جئون سری تکون داد و مشغول برداشت دارو ها شد
ات : گاهی وقتا اینجوری میشه هیری باهام نشسته الان وقتی تنها شدم نفهمیدم که چیکار کنم
خانم جئون دارو رو گذاشت رو تخت روبه عروسش کرد
خانم/ج: ایی دخترم میدونم این جونکوک داره شورش رو در میاره باید الان پیشه شما بود ...
ات : نیازی بهش نیست مادر
این حرف را با حالت سرد گفت و سمته تخت رفت آروم پسرش رو تخت گذاشت و دارو هایش را برداشت ... همین که بهش دارو هایش را داد و اون هم خورد .. گریه هایش آروم و آروم تر شد و خانم جئون دوباره به اتاقش رفت