.

.


یک‌باره آتش شعله زد عالم سراسر سوخت
وقتی‌که پیش چشم مردم ناگهان در سوخت

نامردمان مزد رسالت را عجب دادند
از ظلمشان، بعد از نبی، قرآن و کوثر سوخت

هم غنچه‌ای از بوستان فاطمه افتاد
هم روح مابین دوپهلوی پیمبر سوخت

شد سورۀ کوثر سراسر شعله‌ور از کین
یعنی "فَصَلِّ" با "لِرَبِّک" سوخت "وَانْحَر" سوخت

وقتی‌که آتش در سرای مرتضی افتاد
گویی که قرآن هم از اول تا به آخر سوخت

هم روی بانوی دو عالم شد کبود از ظلم
هم در میان آتش از او موی و معجر سوخت

در با لگد وا شد به‌پا شد محشر کبری
روضه چه جان‌کاه است و کوتاه است: مادر سوخت

زهرا سپاه مرتضی بود و علمدارش
آری، علمداری که پیش میر لشکر سوخت

در حملۀ ظلم و نفاق و لشکر شیطان
افتاد از پا حیدر و محبوب داور سوخت

هر بیت آتش دارد از این داغ عالم‌سوز
از سوز آه فاطمه دیوان و دفتر سوخت

محمد تقی عارفیان
#صلی_الله_علیک_ایتها_الصدیقة_الشهیدة