بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت دوم :
آن اسلامی که در آن معاویه لعنة الله علیه با امیرالمؤمنین علیه السلام، هر دو مؤمن و برابر خوانده شوند، چگونه اسلامی است؟! پس، باید دید امیرالمؤمنین علیه السلام، به چه ایمان داشت که معاویه و یزید لعنت الله علیهما، هرگز به آن ایمان نیاوردند؟!
الف)- اگر چه این معاویه لعنة الله علیه بود که دستور داد به امیر المؤمنین علیه السلام حتی پس از شهادت ایشان در منابر و حتی قنوت نماز فحش دهند، اما فخش دادن، به هر کسی که باشد، و از سوی هر کسی که باشد، بسیار بد - مذموم و معصیت است؛ در حدیث فرمود: فحاش وارد بهشت نمیشود - اما لعن نمودنِ دشمن خدا و دشمن رسول الله صلوات الله علیه و آله، و دشمن اسلام و مسلمین،و دشمنان بشریت و انسانیت که فحش نیست، بسیار کار صوابی درست و خوبی میباشد، چرا که لعن درست، بیانگر شعور و تشخیص و بصیرت و دشمنشناسی است؛ یعنی دور دانستن از رحمت الهی؛ و مسلمان آگاه و بصیر و مؤمن، باید دوست شناس و دشمن شناس باشد و بداند چه کسانی در پوشش رحمت الهی قرار دارند و چه کسانی ندارند؛ تا کارش به اینجا نرسد که بگوید: معاویه و علی، هر دو مؤمن بودند. چنین نظریهای، اگر از روی کفر و نفاق و دشمنی نباشد که هست، از بلاهت کامل نشأت میگیرد.
ب)- در آیهای که فرموده اگر دو گروه مؤمن اختلاف نمودند، بین آنها آشتی دهید، اولاً سخن از دو گروه مؤمن دارد، نه کافری چون معاویه و مؤمنی چون امیر مؤمنان- یا کافری چون یزید، و مؤمنی چون امام حسین علیه السلام؛ ثانیاً ادامه داده که اگر یکی از آنها زیر بار حق نرفت، حتماً با او آنقدر بجنگید که مجبور شود حق را بپذیرد و تابع امر الله گردد. مانند معاویه لعنة الله علیه که در زمان حکومت حضرت امام علی علیه السلام نیز نه تنها زیربار امر خلیفة المسلمین نرفت، بلکه علیه او لشکرکشی نمود؛ و این کفر و عصیان آشکار، در حالی رخداد که همان مسلمانان، در زمان خلفای سه گانه، میگفتند: بیعت با خلیفه واجب است و علی باید بیعت کند و امام حسین علیه السلام را نیز به خاطر بیعت نکردن با ملعون کثیفی چون یزید، یاغی خوانده و خونش را مباح کردند!
وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَینَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی حَتَّى تَفِیءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَینَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُقْسِطِینَ -(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
آن اسلامی که در آن معاویه لعنة الله علیه با امیرالمؤمنین علیه السلام، هر دو مؤمن و برابر خوانده شوند، چگونه اسلامی است؟! پس، باید دید امیرالمؤمنین علیه السلام، به چه ایمان داشت که معاویه و یزید لعنت الله علیهما، هرگز به آن ایمان نیاوردند؟!
الف)- اگر چه این معاویه لعنة الله علیه بود که دستور داد به امیر المؤمنین علیه السلام حتی پس از شهادت ایشان در منابر و حتی قنوت نماز فحش دهند، اما فخش دادن، به هر کسی که باشد، و از سوی هر کسی که باشد، بسیار بد - مذموم و معصیت است؛ در حدیث فرمود: فحاش وارد بهشت نمیشود - اما لعن نمودنِ دشمن خدا و دشمن رسول الله صلوات الله علیه و آله، و دشمن اسلام و مسلمین،و دشمنان بشریت و انسانیت که فحش نیست، بسیار کار صوابی درست و خوبی میباشد، چرا که لعن درست، بیانگر شعور و تشخیص و بصیرت و دشمنشناسی است؛ یعنی دور دانستن از رحمت الهی؛ و مسلمان آگاه و بصیر و مؤمن، باید دوست شناس و دشمن شناس باشد و بداند چه کسانی در پوشش رحمت الهی قرار دارند و چه کسانی ندارند؛ تا کارش به اینجا نرسد که بگوید: معاویه و علی، هر دو مؤمن بودند. چنین نظریهای، اگر از روی کفر و نفاق و دشمنی نباشد که هست، از بلاهت کامل نشأت میگیرد.
ب)- در آیهای که فرموده اگر دو گروه مؤمن اختلاف نمودند، بین آنها آشتی دهید، اولاً سخن از دو گروه مؤمن دارد، نه کافری چون معاویه و مؤمنی چون امیر مؤمنان- یا کافری چون یزید، و مؤمنی چون امام حسین علیه السلام؛ ثانیاً ادامه داده که اگر یکی از آنها زیر بار حق نرفت، حتماً با او آنقدر بجنگید که مجبور شود حق را بپذیرد و تابع امر الله گردد. مانند معاویه لعنة الله علیه که در زمان حکومت حضرت امام علی علیه السلام نیز نه تنها زیربار امر خلیفة المسلمین نرفت، بلکه علیه او لشکرکشی نمود؛ و این کفر و عصیان آشکار، در حالی رخداد که همان مسلمانان، در زمان خلفای سه گانه، میگفتند: بیعت با خلیفه واجب است و علی باید بیعت کند و امام حسین علیه السلام را نیز به خاطر بیعت نکردن با ملعون کثیفی چون یزید، یاغی خوانده و خونش را مباح کردند!
وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَینَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی حَتَّى تَفِیءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَینَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُقْسِطِینَ -(ادامه دارد...)
- ۴۵۰
- ۱۵ اسفند ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط