رمان بهشتی همانند جهنم

رمان بهشتی همانند جهنم ♥
یهو دیدم سکینه جلوی یه دختر جوونی خم شد وگفت:
سلام خانم.
توی فکر های خودم بودم که سکینه از پهلوم نیشگون گرفت. منم فهمیدم که باید خک شم. خم شدم و گفتم:
دیانا: سلام خانم.
دختر با کمال پرویی گفت:
دختره: هری از جبوی رام.
من و سکینه ها مجبور شدیم که بریم. کنار وقتی رفت به سکینه گفتم:
دیانا: این کیه؟
سکینه: نامزد خوان بزرگ.
دیانا: اسمش چیه؟
سکینه: مهگل.
دیانا: ارسلان؛ مهگل؟
سکینه: آره اسمشون... یه لحظه تو اسم خوان بزرگ. رو از کجا میدونی؟
دیانا: ام.. ام.. آهان.. از خدمتکارا فهمیدمـ
سکینه: آها من بیرون آشپزخونه تو و پانیذ مسئول سفره هستید.
دیانا: باشه.. برو خانم خیالتون راحت.
و سکینه رفت. وای داشتم سوتی میدادما. رفتم توی آشپزخونه. یکم منتظر موندم که پانیذ اومد.
پانیذ: اع؛ تو و من سئول سفره هستم. چه خوب.
لبخندی زدم حدود ۱۰ دقیقه صبر کردیم که همه اومدن. ارسلان؛ اهوراخوان که پانیذ میگفت. دایی ارسلان و پد اون خان کوچک رضا هست. و چون به گردن ارسلان خیلی حق داره. اونم فامیلیش رو گذاشته امینی که فاکلیه اهوراخان داییش هست.
داشتم با خودم فکر میکردم. که اهوراخان از ارسلا پرسید:
اهوراخان:......