غنچه با دل گرفته گفت:

غنچه با دل گرفته گفت:
زندگی 
لب زخنده بستن است 
گوشه ای درون خود نشستن است 
گل به خنده گفت:
زندگی شکفتن است 
با زبان سبز راز گفتن است 

گفتگوی غنچه و گل از درون با غچه باز هم به گوش می رسد 
تو چه فکر می کنی 
کدام یک درست گفته اند 
من فکر می کنم گل به راز زندگی اشاره کرده است 
هر چه باشد او گل است 
گل یکی دو پیرهن بیشتر ز غنچه پاره کرده است! 
(قیصر امین پور)