اگه وقت داری بخون
اگه وقت داری بخون
ادمای زیادی هستن ک فکر میکنن ب همه چی ب نوع زندگیشون نوع حرف زدنشون نوع تغذیه شون اما ب ی چیزی زیاد تر فکر میکنن اونم دغدغه هاشونه دغده هایی ک با گذر زمان تغییر میکنه و بزرگتر میشه مثل ما ادما وقتی ک وقتی نوزادیم قدمون نهایت ۵٠سانتی متره و وقتی بزرگ تر میشه قد مون هم بلند تر میشه درست شبیه دغدغه هامون اما انسانها ک پیر میشن و قدشون کوچیک تر میشه دغدغه هاشون هم کمتر میشه
وقتی ی مرد یا ی زن ب ۶٠سال میرسه دغدغه هاش شبیه ٧یا٨سالگیش نیس
وقتی ک ٧سالمون بود دغدغه هامون کمتر بودن غذای ما نسبت ب خواهر یا برادر بزرگترمون بود یاارزوی خوردن دوتا بستنی تو ی روز یا گم شدن ی اسباب بازی کوچولو یا قهر کردن دختر یا پسر همسایه یا شاید هم تموم شدن کارتون بود
اما بزرگ ک شدیم دغدغه هامون ک باما بزرگ تر شد دیگ همه چی فرق کرد دیگ فقط دغدغه هامون نرسیدن پولمون تا اخر ماه شد دغدغه هامون نگرفتن وام شد دغدغه هامون زندگی با ارامش شد اما وقتی از ی جایی ب بعد سنمون میره بالا دغدغه هامون بزرگ تر نمیشه بلکه کوچیک تر میشه و بعد محو میشه دیگ دغدغه ما زنده بودن و زندگی کردن نیس دغدغه هامون تبدیل میشه ب زود تر مردن درسته مرگ....
دغدغه ما مثل ماه هم میمونه وقتی تو ماشینت نشستی و حرکت میکنی ماه دنبالت میدوعه اما از ی جا ب بعد پشت ساختمون ها پنهون میشه دغدغه هامون تا ی سنی پیدا میشه اما بعد چندین سال محو میشه #دست_نوشته_من #cafe_romman
ادمای زیادی هستن ک فکر میکنن ب همه چی ب نوع زندگیشون نوع حرف زدنشون نوع تغذیه شون اما ب ی چیزی زیاد تر فکر میکنن اونم دغدغه هاشونه دغده هایی ک با گذر زمان تغییر میکنه و بزرگتر میشه مثل ما ادما وقتی ک وقتی نوزادیم قدمون نهایت ۵٠سانتی متره و وقتی بزرگ تر میشه قد مون هم بلند تر میشه درست شبیه دغدغه هامون اما انسانها ک پیر میشن و قدشون کوچیک تر میشه دغدغه هاشون هم کمتر میشه
وقتی ی مرد یا ی زن ب ۶٠سال میرسه دغدغه هاش شبیه ٧یا٨سالگیش نیس
وقتی ک ٧سالمون بود دغدغه هامون کمتر بودن غذای ما نسبت ب خواهر یا برادر بزرگترمون بود یاارزوی خوردن دوتا بستنی تو ی روز یا گم شدن ی اسباب بازی کوچولو یا قهر کردن دختر یا پسر همسایه یا شاید هم تموم شدن کارتون بود
اما بزرگ ک شدیم دغدغه هامون ک باما بزرگ تر شد دیگ همه چی فرق کرد دیگ فقط دغدغه هامون نرسیدن پولمون تا اخر ماه شد دغدغه هامون نگرفتن وام شد دغدغه هامون زندگی با ارامش شد اما وقتی از ی جایی ب بعد سنمون میره بالا دغدغه هامون بزرگ تر نمیشه بلکه کوچیک تر میشه و بعد محو میشه دیگ دغدغه ما زنده بودن و زندگی کردن نیس دغدغه هامون تبدیل میشه ب زود تر مردن درسته مرگ....
دغدغه ما مثل ماه هم میمونه وقتی تو ماشینت نشستی و حرکت میکنی ماه دنبالت میدوعه اما از ی جا ب بعد پشت ساختمون ها پنهون میشه دغدغه هامون تا ی سنی پیدا میشه اما بعد چندین سال محو میشه #دست_نوشته_من #cafe_romman
۳۲.۳k
۱۷ بهمن ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.