عشق را عاشقی باید، روح را زندگی...

عشق را عاشقی باید، روح را زندگی...

 

زمان چون برق و باد در گذر است و ما محکوم به دیویدن به دنبال ثانیه ها هستیم، در گذر لحظه هایت کمی مکث کن... به دنبال نشانه ای باش، در اطراف ما نشانه ها فراوانند و ما تنها از کنارشان در نهایت سادگی گذر میکنیم! در حیات خلوت ذهنت در جستجوی صدایی باش که هر دم تو را میخواند و تو هرگز صدایش را نشنیده ای.

ویرانه های عشقی قدیمی را از نو نساز و بگذار تا قیامت ویرانه بماند، چون طوفان هرگز به آشیانه ای سست رحم نخواهد کرد، شک را از دلت جدا کن به نگاه خورشید پاسخی در خورش بده...

 

و در نهایت” تاریخ را ورق بزن، تا معنای قدرت، شجاعت و ایمان را درک کنی، آنگاه عشق را باور میکنی، ایثار را باور میکنی...”