شب های تاریکم

شب های تاریکم
می گذرد در بُعدِ خلا.
امیدی هم به پایان
سپیدش اگر باشد،
به خطی ، از تو
و واژه هایت است
ڪہ می دانی اینجا
همیشه یکی نشسته است
به انتظار نزول تو
از پشت پنجره ی اندوه،
تا به صبح و
آیہ های خورشیدیِ سپیدت
ایمان بیاورد ...
#مجید_وادی #عاشقانه