عبدالرحمن بن حجاج میگوید امام صادق علیه السلام چون آخر
عبدالرحمن بن حجاج میگوید: امام صادق علیه السلام چون آخر شب (برای مناجات با خدا) بر میخاست، صدای خود را (به دعا) بلند میکرد تا خانوادهاش بشنوند و میگفتند:
اَللّهْمَّ أَعِنّی عَلی هَوْلِ الْمُطَّلَعْ وَ وَسِّعْ عَلَیَّ ضیقَ الْمَضْجَعِ وَ ارْزُقْنی خَیْرَ ما قَبْلَ الْمَوْتِ وَ ارْزُقْنی خَیْرَ ما بَعْدَ الْمَوْتِ.
خدایا مرا در بیم قیامت کمک فرما و تنگای خوابگاه (قبر) را بر من وسیع فرما و خیر قبل از مرگ و پس از مرگ را بر من روزی فرما.
کافی 2: 538 ح 13، بحارالانوار 87: 192
اَللّهْمَّ أَعِنّی عَلی هَوْلِ الْمُطَّلَعْ وَ وَسِّعْ عَلَیَّ ضیقَ الْمَضْجَعِ وَ ارْزُقْنی خَیْرَ ما قَبْلَ الْمَوْتِ وَ ارْزُقْنی خَیْرَ ما بَعْدَ الْمَوْتِ.
خدایا مرا در بیم قیامت کمک فرما و تنگای خوابگاه (قبر) را بر من وسیع فرما و خیر قبل از مرگ و پس از مرگ را بر من روزی فرما.
کافی 2: 538 ح 13، بحارالانوار 87: 192
- ۲۲۶
- ۰۸ مرداد ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط