ویو جنا

"𝐦𝐲 𝐡𝐮𝐬𝐛𝐚𝐧𝐝"
𝐜𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 :𝟏
𝐏𝐚𝐫𝐭:۴۰


"ویو جنا".‌


جنا: حالا هر چی....برو لباس تنم نیست.
کوک: جایی هست یادم رفته باشه ببینم؟؟؟؟بگو تا اونم از دست ندم..
جنا: جدی میگم برو بیرون.
کوک: منم جدی میگم..
جنا: بیخیال،کارت و بگو....
کوک: تهیونگ میخواست ازت یچی بگی...

وسط حرفش پریدم:

جنا: تو چرا باهاش امدی؟
کوک: چون...

وایساد و نگام کرد...جوری که دلش میخواست خفم کنه.

کوک: خیلی دوست داشتی تنها بفرستمش؟؟؟.

با نگاهش سر و وضعم و یاد اوری کرد.

کوبیدم تو کلم...خر احمقق بز...

صدایه تهیونگ از پشت در امد:

_نگران نباش داداشی من چشم و گوشم پاکه..مطمعن باش سریع می امدم بیرون.

جونگکوک که دلش میخواست اتیشم بزنه گفت:..
_سریع بپوش بیا بیرون

و از اتاق رفت و در و محکم کوبید.
خجالت نمیکشی همچین چییزی گفتی!؟
وایییی

سریع لباس پوشیدم و رفتم بیرون.
بهتر بود چون سرده قهوه درست کنم..
قهوه اماده کردم..و جلو در وایسادم..

میخواستم در بزنم.
به بم که کنارم بود نگاه کردم.
و زم زمه کردم:

_برم..!؟؟

اونم نگاه عاقل اندر سفیه ایی بهم انداخت..
نفسم و بیرون فرستادم و در زدم..

کوک: بیا تو..

وقتی رفتم داخل
تهیونگ به میز تکیه داده بود و جونگکوک نگام نمیکرد و سرش تو برگه اینا بود.

یه حسی بهم میگفت ناراحته..
اخه چرا؟
اصلا چرا غذابه وجدان دارم؟
حرفم از رو بی عقلی بود..

تهیونگ که سکوتم و دید با لحن همیشگیش گفت:

_قهوست؟؟..برایه ما؟

امد سمتم و سینی و ازم گرفت.

جنا: ا..اره..

ته: ممنون...
جنا: اهومم..کا..کاری داشتید بهم بگید..
ته: باشه..

جونگکوک چییزی نگفته بود و با اخمایه همیشگیش به برگه ها نگاه میکرد .

رفتم داخل پذیرایی که بمم کنار پام پایین مبل نشست.

شروع کردم دوباره مثل دیوونه ها حرف زدن با بم.

جنا: میبنی تروخدا؟ کم حس بد بهم نداده که بخواطر یه حرفی که نمیدونم چرا گفتم بهش احساس میکنم ناراحت شده..خو شده که شده..