بیدارم کن

«بیدارم کن»


بیدارم کن،
بیدارم کن
از کابوسی که دم به دم با من میاد.
بیدارم کن
از تصویر یه برگ سبز تو چنگ باد.
بیدارم کن از این وحشت.
بیدارم کن.

فانوسم باش،
فانوسم باش
تو تاریکی که لحظه لحظه با منه.
فانوسم باش
وقتی این شب ستاره ها می شکنه.
فانوسم باش
تو این غربت، نازنینم!
با من باش!

آواز تو
صدای تو صدای شهر بی صداست.
لبخند تو
خلاصه ی ترانه هاست.
دستای تو
برای زخم من دواست.
بیدارم کن.

منو ببر که خسته ام
که خسته از سیاهی ام
منو ببر به سمت صبح
منو ببر به سمت نور
به سمت نور.//


#کارن_همایونفر
#میلاد_فرهودی
#یغما_گلرویی