ویو جونگکوک

"𝐦𝐲 𝐡𝐮𝐬𝐛𝐚𝐧𝐝"
𝐜𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 :𝟏
𝐏𝐚𝐫𝐭:۷۹


"ویو جونگکوک".

که یه گوشه ایی کنار یه بچه خیلی کوچیک دیدمشش.
نمیدونم این همه نگرانی برایه یه دختر ۲۰ و خورده ایی ساله از کجا امد...ولی هب قشنگ داشت روم تاثیر می زاشت..

باید یجور ادبش کنم که دیگه انقدر بی خبر ناپدید نشه.

به سمتش رفتم.

کوک: معلوم هست ....

با دیدن اون بچه کنار و دیدن اشکاش
که انگار دختره بچه داشت گریه می کرد..
چییزی نگفتم..

کوک: اینجا چخبره؟؟

جنا از جاش بلند شد و با لحن مظلوم و ناراحتی گفت :

_گم شده...

اول بخواطر لحنش که انگار میخواست گریه کنه تعجب کردم
و بعد به اون بچه نگاه کردم..
چشمایه رنگیش و صورت سفیدش از شدت گریه قرمز شده بودن..
رو یه زانوم نشستم.

کوک: گریه نکن دختر کوچولو ،الان مامان بابات و پیدا میکنیم..
_و...ولی..من با.با با بزرگم امدم.او..و نیستشش..

جوری حق حق می کرد و عین چی اشک می ریخت که تصمیم گرفتم یکم از غرور بیخودیم و کنار بزارم.

کوک: میای بریم دونبالش؟؟؟..
جنا: بهش گفتم ولی قبول نکرد...

محکم بچه رو گرفتم و همراه با خودم بلندش کردم.

کوک: ببین الان بزرگتر شدی..فقط کافیه ببینی کدوم از این ادما بابا بزرگتن..باشه؟؟کار سختی نیست..

یکم اشکاش و با دستایه کوجولوش پاک کرد.
جنا عین بچه اردک ناراحت پشت سرم می امد.

کوک: چند سالته ؟؟؟

یکی از دستاش و اورد جلو عدد ۳ و نشون داد.

_ این قدر...
کوک: عه...

خیره ریزه میزه بود..
و خب الانکه داشتم تلاش میکردم به حرفش بگیرم..انگار داشت رویه واقعی و شیطونش و نشونم می داد.

کوک: اسمت چیه؟؟..
_:اوممم.نمدونم...
کوک: چی؟ اسمت و نمیدونی؟؟
_هرکی یهچییز ..صدام..میکونه..

بین کلمه هاش مکث می کرد.

کوک:اشکال نداره..راستی میدونستی منمی ه دختر دارم..؟
_: واقعا؟؟کوووجاش؟

دست جنارو از پشتم گرفتم و کشیدمش جلو
.

کوک: اینا ها اینه...
_واقعا؟؟

جنا با یه حالتی متعحب نگام کرد..