سرم که به شانه ات برسد تمام است

سرم که به شانه ات برسد تمام است

همه ی دردها.همه ی اشک ها…

آسمان رنگش را مدیون چشمان توست

من…این ارامش را مدیون تو هستم

اسمان برایم سقف نمیشود؟؟!

نشود!!!

زمین زیر پایم استوار نیست؟؟!

نباشد!!!

این ها به چه کارم می ایند؟!

سرم که روی شانه ات باشد هیچ چیز نمیخواهم

نه از زمین نه از زمان

شانه ات بس است!