رنج از کسی بریم که دردش دوای ماست

رنج از کسی بریم که دردش دوای ماست
زخم از کسی خوریم که رنجش شفای ماست
جائی سرای تست که جای سرای کسی نیست
وانگه در سرای تو خلوتسرای ماست
میشود من به هواے تـو
ڪمی مست ڪنم
بوسہ برچشم تــو
وهرچه در آن هست ڪنم
می شود چشم ببندے
و نگاهم نڪنی
من خجالت نڪشم
آنچه نبایست ڪنم