جانانم روزهای سیاه محکوم به تمام شدن هستند اما فراموش نم

جانانم. روزهای سیاه محکوم به تمام شدن هستند اما فراموش نمی‌شوند. روشنی فردای من و تو مدیون تاریکی امروزمان است. خودت می‌گفتی که رسیدنِ برگ‌های درخت به خورشید، مدیون فرو رفتن ریشه‌ها در تاریکی خاک است. حالا هر چه ریشه بیشتر در سیاهی فرو برود، برگ‌های بیشتری فردا به نور خورشید خواهد رسید. روزهای روشن می‌آیند. تکیه می‌کنیم به ریشه‌های فرو رفته در تاریکی‌مان. هر چه باشد، دانه‌ی ما را در دل تاریکی‌ها کاشته‌اند. ذات ما به همین تناقض زنده است. هیچ دانه‌ای از روشنی به تاریکی نرسیده و همه از سیاهی به سفیدی می‌رسند. هر چقدر که به نور نزدیک‌تر بشویم، از آن‌طرف بیشتر در دل سیاهی‌ها ریشه خواهیم دواند. از تاریکی نباید ترسید جانانم. #فهیم_عطار #حال_خوب
دیدگاه ها (۱)

" آدم، کسی برای نجات تو نمی آید..به گونه ای به ما آموخته اند...

میگه که چاوجوانمچشمهایت مثل غزلی ست که مولانا سروده باشدو شج...

فلک در قصد آزارم چرایی؟!گلم گر نیستی خارم چرایی؟!تو که باری ...

خودمو از پرتگاه انداخته بودم پایینداشتم میوفتادم پایینوقتی م...

فقط کنار تو..!

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط