سرانگشتش

سرانگشتش
گره میزد به گیسو
دلم میرفت و آنجا گیر میکرد...

| هوشنگ ابتهاج |
دیدگاه ها (۱)

‌تو را افسون چشمانم ز ره برده ست و ميدانمچرا بيهوده ميگوييدل...

‌در دیر مغان آمد یارم قدحی در دستمست از می و میخواران از نرگ...

قرار نبودسهم چشم هایم؛ باران باشدو توسادگی را؛ حرفه ام کنیبا...

دوست‌داشتنت...پیراهن من‌‌ است...می‌پوشم و از یاد می‌برم...که...

مرگ بی پایان پارت ۳۰

جیمین فیک زندگی پارت ۹۹#

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط