بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت چهارم:
اما در آیه‌ مورد بحث، به صورت قاطع و حتمی می‌فرماید: وَلَنْ تَسْتَطِيعُواأَنْ تَعْدِلُوا بَيْنَ النِّسَاءِ - یعنی هرگز استطاعت رعایت عدالت همه جانبه بین چند همسر را ندارید.
خب، برای شما سؤال ایجاد می‌شود که اگر به هیچ وجهی چنین استطاعتی نداریم، پس چرا از یک سو مجوز صادر نمود؟ از سوی دیگر فرمود که عدالت را رعایت کنید؟ از سوی دیگر فرمود که حتی اگر می‌ ترسید نتوانید رعایت کنید، به یک همسر بسنده نمایید؟ و از سوی دیگر فرمود که شما اصلاً نمی‌توانید چنین عدالتی را رعایت کنید؟!
شاید کسی خودش بفهمد که وقتی گفته می‌شود - وَلَنْ تَسْتَطِيعُوا أَنْ تَعْدِلُوا - مقصود چیزی است که در اختیار ما نیست و استطاعت رعایت عدالت در آن را نداریم و آن نیز فقط به قلب و محبت بر می‌گردد، و گرنه رفتار عملی در اختیار خود ماست.
اما بی‌تردید، اهل علم، اهل قرآن کریم، اهل تفسیر، اهل فقه و حقوق شرعی - احکام، هنگامی که به امام معصوم علیه السلام دسترسی دارند، از ایشان می‌پرسند که مقصود چیست؟ و یا حتی نمی‌پرسند، اما ایشان در تفسیر خود بیان می‌دارند.
دقت کنیم که ابتدا می‌فرماید شما اصلاً استطاعت رعایت چنین عدالتی را ندارید، اما مبادا به خاطر این که به یکی علاقه بیشتری دارید، تمام میل خود را درعمل متوجه او کنید ودیگری رابلاتکلیف و معلق بگذارید. فَلَاتَمِيلُوا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَةِ .
بدیهی است که میل یا کشش، گرایش و بالتبع توجه، کار قلب است و خداوند متعال در یک سینه، دو قلب قرار نداده است - مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ -(سوره احزاب بخشی از آیه 4)
که هر کدام را به محبوبی اختصاص دهد؛ اما رویکرد کار عملی است؛ پس اگر تمام میل و رویکرد چه روانی و چه عملی متوجه یکی شد، دیگری بلاتکلیف در عمل می‌ماند. پس فرمود: چنین نکنید.(پایان)