بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت دوم :
خُلَفاءُ اللّهِ فی أرْضِهِ - خلیفه، یعنی جانشین نه جایگزین. خداوند متعال هنگام خلقت حضرت آدم علیه السلام، به ملائکه فرمود: إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً - من میخواهم جانشین خود را در زمین قرار دهم.(سوره بقره بخشی از آیه 30)
جانشین به کسی میگویند که اسماء و صفات مستخلف کسی که او را جانشین خود قرار داده در او تجلی و ظهور یافته باشد؛ امر او را اطاعت کند، و دیگران را به امر او هدایت و رهبری نماید.
فرمود: خلفای خدا در زمین، ما اهل بیت هستیم.
وَ امَناؤُهُ عَلی خَلْقِهِ - ایمان، امنیت، امانتداری، همه از همین واژۀ امن گرفته شده است.
آدمی مترصد است که مأمنی داشته باشد تا بتواند خود را از هر لحاظ در امنیّت کامل قرار دهد. چنین مأمنی را فقط خداوند سبحان میتواند قرار دهد.لذا فرمود:امنای او - امانتداران او - مأمنهایی که او در میان خلقش قرار داده،ما هستیم.
وَ حُجَجُهُ فی بِلادِهِ - حجّت، یعنی دلیل راه و برهان قاطع. این حجّت است که آدمی را از سرگردانی، پریشانی، دو دلی، تردید و اضطراب، نجات میبخشد.
در فارسی میگوییم: من حجّت را بر فلانی تمام کردم، یعنی پیام را با دلایل روشن رساندم و او را از تکلیفش با خبر ساختم؛ یا راه را با براهین قاطع به او نشان دادم.
فرمود: حجج خداوند سبحان در شهر هایش جوامع بشری ما اهل بیت هستیم.
نَعْرِفُ الْحَلالَ وَالْحَرامَ - انسانها و جوامع، نمیتوانند بدون قانون، بدون حقوق، بدون بایدها و نبایدها زندگی کنند؛ اما قانونگذار کیست؟ اشخاص، قدرتها، احزاب؟ یا خداوندی که خلق نموده و هدایت می نماید؟
حال احکام الهی را از کجا و از چه کسانی بیاموزیم؟ بدیهی است که باید از معلمانی که به آن علم دارند بیاموزیم و فرمود: ماییم که به حلال و حرام خدا شناخت داریم.(ادامه دارد...)
قسمت دوم :
خُلَفاءُ اللّهِ فی أرْضِهِ - خلیفه، یعنی جانشین نه جایگزین. خداوند متعال هنگام خلقت حضرت آدم علیه السلام، به ملائکه فرمود: إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً - من میخواهم جانشین خود را در زمین قرار دهم.(سوره بقره بخشی از آیه 30)
جانشین به کسی میگویند که اسماء و صفات مستخلف کسی که او را جانشین خود قرار داده در او تجلی و ظهور یافته باشد؛ امر او را اطاعت کند، و دیگران را به امر او هدایت و رهبری نماید.
فرمود: خلفای خدا در زمین، ما اهل بیت هستیم.
وَ امَناؤُهُ عَلی خَلْقِهِ - ایمان، امنیت، امانتداری، همه از همین واژۀ امن گرفته شده است.
آدمی مترصد است که مأمنی داشته باشد تا بتواند خود را از هر لحاظ در امنیّت کامل قرار دهد. چنین مأمنی را فقط خداوند سبحان میتواند قرار دهد.لذا فرمود:امنای او - امانتداران او - مأمنهایی که او در میان خلقش قرار داده،ما هستیم.
وَ حُجَجُهُ فی بِلادِهِ - حجّت، یعنی دلیل راه و برهان قاطع. این حجّت است که آدمی را از سرگردانی، پریشانی، دو دلی، تردید و اضطراب، نجات میبخشد.
در فارسی میگوییم: من حجّت را بر فلانی تمام کردم، یعنی پیام را با دلایل روشن رساندم و او را از تکلیفش با خبر ساختم؛ یا راه را با براهین قاطع به او نشان دادم.
فرمود: حجج خداوند سبحان در شهر هایش جوامع بشری ما اهل بیت هستیم.
نَعْرِفُ الْحَلالَ وَالْحَرامَ - انسانها و جوامع، نمیتوانند بدون قانون، بدون حقوق، بدون بایدها و نبایدها زندگی کنند؛ اما قانونگذار کیست؟ اشخاص، قدرتها، احزاب؟ یا خداوندی که خلق نموده و هدایت می نماید؟
حال احکام الهی را از کجا و از چه کسانی بیاموزیم؟ بدیهی است که باید از معلمانی که به آن علم دارند بیاموزیم و فرمود: ماییم که به حلال و حرام خدا شناخت داریم.(ادامه دارد...)
- ۴۰۸
- ۲۰ فروردین ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط