ﺑﮕﺬﺍﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺑﻤﻴﺮﻡ
ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﻤﻴﺮﻡ
ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻣﺮﺩﻥ ﻭ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﻧﺪﻳﺪﻥ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﻪ ﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﺗﻮ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺑﻤﻴﺮﻡ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﻧﺎﻟﻪﯼ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﺷﺒﺎﻫﻨﮓ
ﺩﺭ ﻭﺣﺸﺖ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺷﺐ ﺗﺎﺭ ﺑﻤﻴﺮﻡ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﻊ ﮐﻨﻢ ﭘﻴﮑﺮ ﺧﻮﺩ ﺁﺏ
ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺍﺷﮏ ﺍﻓﺘﻢ ﻭ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﻤﻴﺮﻡ
ﻣﯽﻣﻴﺮﻡ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺩﮔﺮﻡ ﻧﻴﺴﺖ
ﺗﺎ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺩﮔﺮﺑﺎﺭ ﺑﻤﻴﺮﻡ
ﺗﺎ ﺑﻮﺩﻩﺍﻡ ، ﺍﯼ ﺩﻭﺳﺖ ، ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻡ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺪﺍﻧﮕﻮﻧﻪ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺑﻤﻴﺮﻡ ...