همسایه ی من جئون جونگ کوکه ( p⁴⁵ )

همسایه ی من جئون جونگ کوکه ( p⁴⁵ )

& جئون سریع ا/ت رو پشت سرش قایم کرد و ا/ت گفت

+ چیکار داری میک-

& نذاشت حرفش کامل شه و جلوی دهنش رو گرفت

و انگشت اشاره اش رو به نشونه ی ساکت بودن روی دهنش گذاشت

دست ا/ت رو گرفت و سمت مبل برد

ا/ت رو نشوند و بهش با دست نشون داد که

اینجا صبر کن و دنبالم نیا تا ببینم صدای چی بوده و از کجا بوده

ا/ت به نشونه ی تایید سرش رو تکون داد و اروم روی مبل نشست

& جئون اروم از پله ها بالا رفت و به سمت اشپزخونه رفت

و سعی کرد بدون اینکه ا/ت متوجه بشه و ببینه تفنگش رو دربیاره

خوشبختانه ا/ت دیدی نسبت به اشپزخونه نداشت چون از پله ها چیزی دیده نمیشد و متوجه تفنگ نشد

جئون اروم وارد اشپزخونه شد و به اطراف نگاهی کرد

که یهو متوجه باز بودن پنجره و رد کفشایی که روی سرامیک ها هست شد

با صدای بلندی از ا/ت پرسید

_ پنجره ی اشپزخونه رو همیهش باز میذاری؟؟

+ اشپزخونه؟ نه هیچوقت باز نمیذارم چون هوای بیرون نسبتا گرمه و باعث میشه هوای خنک داخل خونه از بین بره

_ خب پس

& اروم سرش رو پایین گرفت تا بیرون رو از پنجره ببینه و متوجه ماشینی دقیقا پایین خونه از سمت پشت شد

( خونه دو طبقه هست و طبقه ی دوم اشپزخونه وجود داره )