من آدم دوری نیستم

مدتهاست فهمیدم چیزی که به ما یاد میدادند درباره زمان و مکان درست نبوده...
ملاک دوری و نزدیکی فقط مکان نیست...
زمان هم هست...
آدما وقتی کسی رو از دست میدن اوایل خیلی بی تابی میکنند...
بعد زمان یاد آدم رو از دوست داشتنی هاش دور میکنه...
تو نزدیکی اما دور...
نمیدونم کجایی اما میدونم هر روزی که میگذره داری دورتر میشی...
دلم میخواد دست بذارم روی عقربه های ساعت و نگهش دارم...
نه اینکه این حال و زمان رو دوست داشته باشم... نه...
اما حس میکنم هرقدر زمان میگذره دورتر میشی...
من اینو با دلم حس میکنم...
هرقدر دورتر میشی، دلم بی رمق تر میشه...
من واقعا طاقت اینهمه دوری رو ندارم...
نه اونموقع که بودی داشتم...
نه حالا که نیستی...
من آدمِ فراق نیستم...