باز هم هیچ دلی مثل دلم تنها نیست

باز هم هیچ دلی مثل دلم تنها نیست
خسته تراز دل من بازدر این دنیا نیست

تار و پودم همه از رنج و پریشانی بود
قصه زندگیم آه کمی طولانی است

خسته از دورترین ملک خدا می آیم
با من از روز ازل همسفری اما نیست

بار اندوه مرا شانه شب می فهمد
مثل شب هیچ کس منتظر فردا نیست

گرچه این مردم بی حوصله هم می دانند
طاقتم بیشتر از برگ گلی حتی نیست

باز هم باید بنویسم به خدا ای مردم
هیچ کسی اکنون مثل من تنها نیست