هین رها کن عشقهای صورتی عشق برصورت نه بر روی سطی

هین رها کن عشقهای صورتی // عشق برصورت نه بر روی سطی

آنچه معشوق است صورت نیست آن // خواه عشق این جهان خواه آن جهان


آنچه بر صورت تو عاشق گشته ای // چون برون شد جان چرایش هشته ای ؟


صورتش برجاست این سیری زچیست // عاشقا واجو که معشوق تو کیست


پرتو خورشید بر دیوار تافت // تابش عاریتی دیوار یافت


بر کلوخی دل چه بندی ای سلیم // وا طلب عشقی که پاید او مقیم


ما در این انبار گندم می کنیم // گندم جمع آمده گم می کنیم


می نیندیشیم آخر ما به هوش // کین خلل در گندمست از مکر موش


موش تا انبار ما حفره زدست // وز فنش انبار ما ویران شدست


اول ای جان دفع شر موش کن // و انگهان درجمع گندم کوش کن


گرنه موشی دزد در انبار ماست// گندم اعمال چل ساله کجاست


ریزه ریزه صدق هر روزه چرا // جمع می ناید در این انبار ما