black flower(p,110)

black flower(p,110)

سوهیون با وجود اینکه دلش میخواست خودش موهای معلمش رو کنار بزنه به عقب تکیه داد و پاهاش رو روی میز گذاشت و آدامسش رو باد کرد.

امگای موی نقره ای یک تمرین دیگه روی کاغذ نوشت و مثل بار قبل شروع به حلش کرد.

سوهیون نمی تونست نگاهش رو ازش بگیره..

امگا با لحن بامزه ای بهش درس میداد و بوی خیلی خوبی هم داشت.

یه جور رایحه ی آشنا و آرامش بخش....

مثل فرمونای مامانش...

می دونست خنده داره اما معلم خصوصیش که با یه اخم ظریف بین ابروهاش به کتاب باز ریاضی زل زده بود اون رو یاد مادرش می انداخت.

سوهیون با صدای بشکنی که جلوی صورتش زده شد به خودش اومد.

تهیونگ با یه صورت در هم پرسید.

تهیونگ: سوهیون شی.... اصلا به درس گوش میدی؟



سوهیون: نه چرا گوش بدم.... حوصله سربره.....

سوهیون همینطور که از روی صندلی بلند می شد گفت و تهیونگ دندوناش رو روی هم فشار داد.

تهیونگ: می دونم اکثر دانش آموز ها همین احساس رو دارن اما اگه می خواید دبیرستان رو تموم کنید و وارد دانشگاه بشید باید باهاش کنار بیاید.

تهیونگ امیدوارانه به سوهیون زل زد.

نمی خواست شغلش رو به خاطر بچه ی لوسی که از ریاضی خوشش نمی اومد از دست بده..

سوهیون: اوه چه جالب... نمی دونستم

سوهیون گفت و بدون اینکه به معلم اعصبانیش نگاه کنه از اتاق مطالعه بیرون زد.

تهیونگ دستاش رو روی صورتش گذاشت و آه کشید.