چه باید کرد قدری مهربان تر با دلم باشی

چه باید کرد قدری مهربان تر با دلم باشی؟
کماکان منجیِ این مصرعِ ناقابلم باشی
که هی امید میکارم به دشتِ سرد احساست
که هی با آفتِ بی اعتنایی حاصلم باشی!
تمام روزهای سررسیدم فصل پاییز است
نمی خواهی بر این تکرار مهر باطلم باشی؟
پلنگ چشم هایم غرق شد در قاب بی مهتاب
به زخم و صخره تن دادم که ماه کاملم باشی
کلامت جان پناهم بود و فکرش را نمی کردم
به چشمانت نمی آمد که روزی قاتلم باشی