اون خونههایی که توش یه نفر همیشه هست که به جوکای بیمزه

اون خونه‌هایی که توش یه نفر همیشه هست که به جوکای بی‌مزه بلند بلند بخنده، یکی که پرده‌ها رو هی کنار بزنه، تلوزیون رو روشن کنه و سریع بزنه کانال سه که سریال داره، خونه‌هایی که توش همیشه چای تازه دمه، بوی سیب پوست‌کنده می‌آد، یکی هنوز جدول حل می‌کنه و مجله‌ی روزهای زندگی ورق می‌زنه، یا دختر ۱۳ ساله‌ای که یواشکی تو جارختخوابی و گوشیِ جاوای مادرش رمانای میم‌.مودپ‌پور می‌خونه، اون خونه‌هارو دستِ کدوم باد دادیم که دیگه برنگشت...