تکه هایی که من شدند...

از اینجا که هستیم
حس میکنیم هرازگاهی
نوازش باد مخالف را
ارام ارام که به خورشید میرسیم
او میبرد تکه های سوخته مان را به ماه
چه غم که نگاه تو ما را سپید روی کند!