.

.
دور مانده‌ام.
چون جزیره‌ای ناشناخته،
در انتهای دریایی که دیگر آرام نیست!
کسی
سراغم را نمی‌گیرد.
و شایعه مرگ
در هیاهوی زمان پیچیده است.
نیستم،
و کسی فریاد خشکی سر نمی‌دهد!
دور مانده ام
و امید نجاتم نیست!
اما زنده خواهم ماند.
تا موج نامه‌ات را به ساحل بیاندازد...!
تا باز هم بلند بخوانم،
دوستت دارم.....

فــــsheyban9023ــــؤاد