به بهار فکر کن، به آفتاب، به نسیم بیست و سوم فروردین. به

به بهار فکر کن، به آفتاب، به نسیم بیست و سوم فروردین. به شنبه اول ماه، به دوشنبه آبی عشق. به یک کبوتر سپید سینه سرخ فکر کن که دور خانه ات طواف می کند و اسم کوچکش عشق است. به لبخند فکر کن. به شیر گرم، در ظهر سرد زمستان. به ارتفاع بلند آغوش فکر کن که پرنده ات می کند، به شاخه بالایی درخت فکر کن، گنجشک خیس خسته دلتنگ. به روز فکر کن، به روز، به روز روشن مهربان. به یک ترانه قدیمی که ناگهان از ضبط تاکسی پخش می شود و لبخند گرمی به لبت می نشاند. به یک قرار دوستانه فکر کن، در کافه ای خلوت. به غرق شدن در فنجان بعدی قهوه. به باران فکر کن، به باران روی تن سنگی دیوار خانه کسی که دوستش داری.
به روز فکر کن، به شش روز هفته. به هر آدمی که می شناسی یا نمیشناسی. لبخند بزن، و به کسی و چیزی فکر کن که غمگینت نکند. مثلا به من فکر نکن، و به غروب ، و به جمعه، و به پاییز.
همین....