من جاى تمام كسانى كه دلتنگ نمى شوند

من جاى تمام كسانى كه دلتنگ نمى شوند
من جاى تمام كسانى كه بى تابِ چشمهايت نيستند
من جاى تمام كسانى كه گفتند دوستت دارم
و تو ماندى و آنها نماندند
من جاى تمام بوسه هاى ِ نيمه راه
آغوش هاى جا مانده
جاى تمامِ -يادم تو را فراموش-ها
من اصلا جاى خودِ خدا هم
دلم برايت تنگ شده
بگذار مردم بگويند كفر مى گويد
گفتم مردم ؟
اصلا من را چه به مردم
من را همان خدا كه چشمان تو را آفريد
تا من ديوانه شوم
كافيست !
همه چيز زير سر همين خداست
كه تو را بى هيچ دليلى
انقدر براى دلِ من عزيز كرده
كه حتى به وقت دلگيرى، دلتنگت باشم
همين خدايى كه
مى داند تو گذرت هم اين حوالى نمى خورد
اما باز كلمات را
مجبور به نوشتن براى تو مى كند
من
جاى تمام كسانى كه كنارت هستند
جاى تمام كسانى كه تو را مى بينند
جاى تمام كسانى كه در قاب چشمانت جا دارند
جاى تمام كسانى كه تو هر روز از حوالى شان گذر مى كنى
دلم برايت تنگ شده