دوستش دارم...
دوستش دارم...
بزرگیش را ،
سکوتش را ،
عظمتش را ،
ابهتش را ،
تنهاییش را ،
حکمتش را ،
صبرش را ،
بودنش چون
نسیمی لطیف اما حیاتی
درست مثل نفس کشیدن...
خــدا را میـگویـم...
بزرگیش را ،
سکوتش را ،
عظمتش را ،
ابهتش را ،
تنهاییش را ،
حکمتش را ،
صبرش را ،
بودنش چون
نسیمی لطیف اما حیاتی
درست مثل نفس کشیدن...
خــدا را میـگویـم...
۸۲۷
۰۹ مرداد ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.