فریاد ها زدم بهر سکوت هایت

فریاد ها زدم بهر سکوت هایت ،
سکوت ها کردم بهر فریاد هایت ،
آری ؛من بار ها سکوت کردم اما از نظرت ، تو بسیار مرا خطاب ذن هایَت نکردی ؟؟ از نظرت قلب مرا ، بسیار سیاه و کبود نکردی ؟؟
روحم زجر میکشد
تو مرا بهر سفیدیِ بختِ آن ، بهر حنای دست آن متهم کردی و ندیدی حنای وجودم بر سفیدی کاغذ را..