دلم میخواهد با کلماتم فریاد هایم را به گوش ها برسنام اما

دلم میخواهد با کلماتم فریاد هایم را به گوش ها برسنام اما ،.
آنها صدا ندارند. و من تنها با کلمات سخن میگویمو کسی فریاد چندین ساله ام را نمیشود ، مثل این است ، فیلم ها را بی صدا ببینید ،
درست همانطور ، ترس ها بی‌معنی‌اند ، خوشحالی ها بی‌هوده‌اند ، درد ها ، اشک ها ، خستگی ها ، عشق ها ، تنفر ها ، همگی چیزی جز یک نمایش ساده نیستند ، حتی اگر با بهترین بازیگر ها نمایش داده شود ، بی‌معنی‌ست ؛ برای تو فرقی ندارد چون ، نمیفهمی ، اگر از درد ، اگر از خوشحالی فریاد زنند ، تو متوجه نمیشوی .، حال ، تصور کن ، حرف ها و سخن های این فیلم را در یک کادر سیاه ، بدون هیچ صوت و تصویری به تو نشنان دهند ، خسته کننده‌ست ، مگر نه ؟!
فریاد های من اینگونه‌ست..
بی صدا ، بی تصویر ، بی حس ، پیچیده ، خسته کننده..
چه کسی میشنود...¿¡ و یا حتی ، چه کسی میفهمد..!؟