و اگر تو واقعا قلبم را مانند جوانه ای در یکی از ترک های

و اگر تو واقعا قلبم را مانند جوانه ای در یکی از تَرک های درخت دارچین رها کرده باشی ،
عهد میبندم ، عطر قلبِ خشک شده و پوسیده‌ئ غم دار من ، آتقدر زخم به دل دیگر درخت ها بکارد که از درد دلم ، درد به دل راه دهندو عطر قلب زخم خورده مرا به مشامت رسانند ، درد دلم ، انقدر غم‌انگیز خواهد بود که تمامی درخت ها از شدت گریستن ، خشک شوندو سپس ، عطر اشک هایشان در پوست و گوشت و استخوان هایشان فشرده شود ، و این عطرِ غم‌انگیز ، آنقدر تند باشد که درخت ها ، آرزوی مرگ کنند ¡..
و این ، خداوند است که با خشک کردن و تکه تکه کردن درختان ، ارزوی ان ها را برآوره خواهد کَردو ، عطر غم قلبِ مرا به دست باد خواهد سپرد ؛ اینگونه ست که میگویم ،
" عهد میبندم عطر قلب زخم خورده من به مشامت رسد "
سیاهِ من ،
تو عهد بستی که نروی ، حال بگو ، این چه دردی‌ست که در قلبم ریشه زده وُ میگوید که رفته ای ؟¡!¿