ای دل بینوا غم بسن

اِی دل بینوا غم بَسِن
وا خو عذاب و ستم بَسِن
وا مُرادِ خو نَزیک بُبَه
ای همَه دوری اَ هم بَسِن
بِشتِه تو بِی خودِت گول مَزن
وا هر یاری اِتدی دل مَبَن
هَمَه جا بی خودِت رو مَکُن
همَه کَه کِه مثل تو نَهَن
مِه از بس کِه خاطرِت مَوا
نه اِمرو نه صَبا، پس صَبا
همیشَه اَ یادِت نابَرُم
بَه قرآن سَر ِتو بَخُدا
تو اَ هَر گلی خوشبوتِر اِی
اَ هَمَه کَه زیبارو تِر اِی
اَ هَر غزالی غزل تِر و
اَ هَر آهویی آهوتِر اِی
اول و آخرین یارُم اِی
هم روز و هم روزگارُم اِی
بِشتِر اَ خو خاطِرت مَوا
تو آخرین اِنتظارُم اِی