ایمجین از Namjoon

صدای تلویزیون رو کمی بیشتر کردی که بتونی در حین حرف زدن، تکرار سریال موردعلاقه ات رو هم ببینی.
-واقعا دوست داشتم چرخ و فلک رو هم سوار شم ولی بخاطر اون دختره ی لوس نتونستم.
نامجون محکوم بود به شنیدن ریز به ریز خاطرات گردش امروزت.
نگاهت رو بهش دادی. چشم هاش کم کم بسته میشد.
صدات رو بلند کردی و شاکی گفتی:
-هی... اصلا به حرفام توجه میکنی؟
+اره اره... مگه میشه توجه نکنم!
-باشه...
بی توجه به اینکه شب از نیمه گذشته بود و نامجون روز سختی رو در پیش داشته، خاطره گویی رو از سر گرفتی.
پیوسته حرف میزدی. حتی خودت هم به این نتیجه رسیده بودی آدم پرحرفی هستی.
-...برای شام هم قرعه کشی کردن... شانس آوردم اسمم در نیومد وگرنه باید هزینه شام اون همه ... آدم رو ... میدادم
کلمات اخر با کمی مکث گفتی به چشم های نامجون خیره بودی که حالا بسته شده بودن و سرش اروم پایین و پایین تر میفتاد.
خواستی دوباره داد و بیداد راه بندازی و سرزنشش کنی که چرا بهت توجه نمیکنه.
ولی چون میدونستی خیلی خسته است تسلیم شدی.
آروم صداش زدی و بیدارش کردی تا به اتاق خواب بره و استراحت کنه.

⋆°⧼🎃𝘼𝙉𝘼🕷 ๋࣭༢
▸ #Rm ⬥ #fic ◂ TM
╭─────────────⊰‧໋݊
╰─≽ 𓍱۰.玻璃𝗕tsͦ𖧵ֹֺֽ໋໋݊ 𓄹𓈒 𐤀
@army_bts_ot7