جونگ هیون!

جونگ هیون!
چرا جواب نمیدی؟
چرا رفتی؟
چرا این فکر به سرت زد؟
کی باعث این شد؟
چرا؟
چرا؟
همیشه برام جای سواله
`چرا؟چرا؟چرا؟`
چرا ها؟
این حق ما نبود
این حق فن ها نبود
ولی می‌دونم...
می‌دونم یخ روزی دوباره همو ملاقات خواهم کرد
شاید در جسم دیگه ای باشی...
شاید در صدای دیگه ای باشی...
شاید در دنیای دیگه ای...
ولی می‌دونم
می‌دونم دوباره همو ملاقات خواهم کرد
تو هم اینو خوب میدونی
مرسی که این خاطرات رو بینمون کاشتی...
مرسی که بودی...

تو این دنیا هم که نباشه!
تو چهره دیگه ای هم باشه!
ولی...
شاید...
الان...
هستی!
و به دنیا اومدی...
و تو بینمون هستی...
خودت هم که رفتی...
ولی خاطرات باهامون موند...
شاید...
شاید همو ملاقات کردیم یه روزی
و اون روز...
قطعا میرسه
یادته گفته بودی...
زندگی ملاقات ها و دیدار های دوبارست
و ما یه روز به زودی همدیگه رو ملاقات خواهیم کرد...
خدافظ جونگ هیون...
برای همیشه...